“เห็นเขาต่ำใส่ อย่าต่ำสวน” เพราะสุดท้ายตัวเราก็จะไม่ต่างกัน
ในวันใดวันหนึ่งตัวคุณจะเข้าใจชีวิตมากขึ้น เข้าใจว่าสิ่งไหนควรทำ สิ่งไหนไม่ควรทำ เข้าใจความเป็นไป ควรเข้าไปพูดคุยกับใคร ไม่ควรเข้าไปพูดคุยกับใคร จะไม่มีใครสอน แต่สักวันคุณจะเข้าใจด้วยตัวเอง
1 คนที่เป็นพ่อแม่พย าย ามเลี้ยงดูเราให้เติบโต ให้มีความสุข มีการใช้ชีวิตที่ดี ไม่ได้ให้มาทุกข์มาทนเพื่อคนอื่น จนไม่เป็นตัวเราเอง
2 เห็นคนอื่นเขาต่ำใส่ อย่าต่ำสวน เพราะสุดท้ายตัวเราเองนั้นก็จะต่ำไม่ต่างกัน ควรคิดให้ดีก่อนที่จะทำอะไร
3 หัดทำอะไรเองบ้าง แล้วเราจะรู้ว่า เราเก่งไม่แพ้ใครเหมือนกัน และอย่าเอาตัวเราเองไม่เปรียบเทียบกับคนอื่น
4 เรามัวแต่มองหาสิ่งที่เราทำแล้วถนัด จนลืมเติมเต็มสิ่งที่เราอ่อนหัดให้ตัวเราเอง หมั่นเรียนรู้ มีความรู้ติดตัวนั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมาก
5 การที่จะประสบความสำเร็จนั้น เราต้องเป็นคนที่ ง่ายที่จะเริ่ม และ ย ากที่จะเลิก หากมีสิ่งนี้จะทำให้ตัวเรานั้นประสบความสำเร็จมากยิ่งขึ้น
6 เราเกิดมาเพื่อใช้ชีวิต ไม่ได้มีชีวิตให้คนอื่นเอาไปใช้ อย่าเอาความคิดของคนอื่น คำพูดของคนอื่น มาเป็นปัจจัยหลักของการใช้ชีวิต
7 เปลี่ยนจากคำว่าท้อแท้ ท้อถอย เป็นคำว่าท้าทายกันเถอะนะ ดีกว่าเยอะ
8 เราอาจจะลืมผู้ร่วมหัวเราะ แต่เราจะไม่มีวันลืม ผู้ที่เราร่วมร้องไห้อย่างแน่นอน
9 พย าย ามออกห่างจากคนที่มองโลกในแง่ร้ าย เพราะเป็นโรค ที่ติดต่อได้
10 ไม่ผิดหรอกที่เราจะเสียใจเพราะคำพูดคน แต่อย่ายอมเสียคน เพียงเพราะคำพูดใคร
11 การที่เราใส่ใจคนรอบข้าง จะทำให้เราฉลาดขึ้น เรียนรู้มากยิ่งขึ้น
12 อย่าเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร และอย่าให้ใครเปลี่ยนตัวเองเพื่อเรา
สุภาษิตจี นได้กล่าวเอาไว้ว่า พึ่งคน คนล้ม พิงภูเขา เขาถล่ม ในย ามอ่อนแอ..เราอาจรู้สึกว่าต้องการที่พึ่ง แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครเป็นที่พึ่งได้ตลอดไป นอกจากตัวของเราเอง การเอาแต่พึ่งคนอื่น..จึงเป็นการหนีความจริงอย่างหนึ่ง ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง เราสามารถปรึกษาเพื่อหาคำตอบ พึ่งคนอื่นบ้างเป็นครั้งคราวก็ไม่เสียหาย แต่จากนั้น..ก็ต้องเดินไปด้วยตัวของตัวเอง เราไม่สามารถที่จะยืนบนเท้าใครได้ตลอด เพราะอีกคน..เขาก็มีทางของเขาที่ต้องเดิน
ขอบคุณข้อมูลจาก : khaonaroo
