พ่อห่ออาหารเหลือกลับบ้าน ครอบครัวของแฟนหัวเรอะเยาะ เมื่อรู้ความจริงถึงกับหน้าซีด
คนเราเกิดมาทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นคนรวยเท่านั้นที่ได้เชิดหน้าชูตาอยู่บนสังคมบ้านเรา สิ่งหนึ่งที่มนุษย์ทุกคนควรมี การที่เราไม่ดูถูกใคร เพราะสิ่งนี้จะเป็นตัวบ่งบอกนิสัยของคุณได้เป็นอย่างดี
มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเขามีชื่อว่าจางซี เขาได้อยู่ในบ้านเล็กๆกับพ่อ แม่ของเขาเสียไปตั้งแต่จางซียังเด็กๆ ทำให้พ่อเขาต้องทำงานหนักคอยเลี้ยงดูเขาให้เติบโตเพียงลำพัง เมื่อจางซีเห็นดังนั้นเขาก็คิดไว้ในใจมาตลอดว่า เขาจะต้องเป็นคนดีและกตัญญูต่อพ่อของเขาให้มากๆ
พ่อของจางซีเป็นคนประหยัด เพราะรู้ว่าในการใช้ชีวิตไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดในทุกครั้งที่ได้ไปกินอาหารข้างนอกแล้วกินไม่หมด จะต้องห่อกลับบ้านมากินที่บ้านในมื้อถัดไปเป็นประจำ
และพ่อของเขายังได้สอนจางซี ลูกเอ๋ยจำไว้นะอย่ากินทิ้งกินขว้าง ไม่อย่างนั้นในวันนึงลูกจะโดนทำโทษให้ไม่มีอะไรกินเลย ด้วยคำพูดของพ่อจางซีก็จะจำไว้ขึ้นใจตั้งแต่เล็กๆ
เมื่อเวลาผ่านพ้นไปจางซีได้มีอายุ 27 เขาเรียนจนจบมหาวิทยาลัยและเขาเองก็กำลังคบหากับแฟนสาวสวยคนหนึ่ง
ด้วยครอบครัวของจางซี เขาได้รับอิทธิพลจากผู้เป็นพ่อ เขาเป็นคนแต่งตัวธรรมดาเสื้อผ้าหน้าผมบนร่างกายของเขาไม่ได้มีของแบรนด์เนมแต่อย่างใด ดูเหมือนคนบ้านนอกธรรมดาคนหนึ่ง ไม่รู้ครั้งที่มักมีคนพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเขาก็จะยิ้มให้ ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ
เมื่อเวลาในพริบตาเดียวที่ผ่านไปจางซีกับแฟนสาวได้คบกันมานานถึง 4 ปีโดยทั้ง 2 คิดว่าถึงเวลาที่ควรจะพูดเรื่องแต่งงาน แต่ดูเหมือนว่าครอบครัวของฝ่ายผู้หญิงจะดูถูกครอบครัวจางซี คิดว่าเขาเป็นคนบ้านนอกที่ไม่มีอะไรเลยที่จะมาคู่ควรกับลูกสาวของตน
ปกติเวลาเจอหน้ากัน แม่ของแฟนก็แทบไม่เห็นเขาในสายตา แต่ครั้งนี้เป็นครอบครัวของแฟนจางซีเองที่บอกว่าอยากเจอพ่อของเขาเอง ทำให้จางซีดีใจมาก
เขารีบไปบอกพ่อ : “พ่อครับ บ่ายนี้พ่อว่างมั้ย แม่ของแฟนผมอยากเจอพ่อ เพื่อคุยเรื่องแต่งงานของเรา นัดเจอกันที่โรงแรมหรู”
พ่อได้ยินก็ตอบว่า : “แค่คุยกันเองไม่ใช่หรอ ทำไมต้องนัดเจอในโรงแรมดีแบบนั้น เปลืองเงินเปล่าๆ”
เนื่องจากโรงแรมอยู่ใกล้บ้านของแฟนสาวมากกว่า จางซีกับพ่อจึงไปถึงทีหลัง พอเข้าไปในห้องก็เห็นว่าห้องใหญ่เกินไป
ขอบคุณของแฟนสาวแต่งตัวมันเต็มยศมาเป็นอย่างดี มองดูก็รู้ว่าเขาเป็นคนมีฐานะเป็นคนมีเงินแต่พอเห็นพ่อของจางซีแจ๊กเก็ตสำหรับ สำหรับออกกำลังกายคุม สำหรับออกกำลังกายคลุมง่ายๆ ดูก็รู้ว่าไม่มียี่ห้ออะไร
พอบ้านแฟนจางซีเห็นก็มองด้วยสายตาดูถูก ทำให้จางซีรู้สึกกระอักกระอ่วน หน้าก็เลยแดงขึ้นมา พ่อของเขานั่งยังไม่ทันจะนั่งดี
แม่ของแฟนก็พูดว่า : จะแต่งงานกันก็ได้ แต่ต้องซื้อบ้านขนาด 200 ตารางเมตรในเมืองหนึ่งหลัง และสินสอด 5 แสน
โดยไม่ต้องคิด พ่อของจางซีก็ตอบตกลง ทำให้ครอบครัวของแฟนสาวเขาประหลาดใจมากคิดว่าพ่อของจางซีโม้
จากนั้นพ่อของเขาก็พูดต่อว่า : “จางซีเสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก เรื่องงานแต่งงานผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องรบกวนบ้านคุณแล้ว”
“ไม่มีปัญหาอะไร ยังไงก็เป็นงานแต่งของลูกสาวฉัน แล้วพวกเราจะไปดูบ้านกันเมื่อไหร่ดี?” ทางครอบครัวของแฟนสาวถาม
พ่อของจางซี : “เมื่อไหร่ก็ได้ พรุ่งนี้ก็ได้”
“งั้นโอเค ต้องขอโทษด้วยนะคะ เผอิญที่บ้านมีธุระต้องไปก่อน มื้อนี้ให้ฉันเลี้ยงก็แล้วกัน น่าจะหลายพันอยู่” แม่ของแฟนก็พูดขึ้น
พ่อของจางซีเห็นอาหารเหลือเต็มโต๊ะ เขาเองก็ไม่มีอารมณ์จะกิน ก็เลยเรียกพนักงานเสิร์ฟเข้ามา “เอาอาหารใส่ถุงให้ด้วย” ต่อหน้าครอบครัวของแฟนจางซี
ตอนนั้นเองที่พวกเขามองด้วยสายตาดูถูก แล้วแม่ของเธอก็พูดว่า : “ไม่มีเงินก็คือไม่มีเงิน จะมาเสแสร้งว่ารวยทำไม พูดมาตั้งนานก็คงโม้ทั้งนั้น”
พูดจบก็สะบัดหน้าจะเดินออกไป ตอนนั้นเองที่ประตูเปิดออก ผู้จัดการโรงแรมเดินเข้ามา : “ท่านประธานทำไมจะมาไม่บอกผมสักคำ”
พ่อของจางซี : “วันนี้นัดกันมาคุยเรื่องส่วนตัวน่ะ ไม่อยากรบกวนเธอ ไปก่อนนะ”
แล้วพ่อของจางซีก็เดินออกมาจากโรงแรมโดยไม่หันกลับไปมองอีกเลย ได้แต่บอกจางซีว่า : “รีบๆ เลิกกับแฟนคนนี้เลย ครอบครัวนี้เป็นคนแบบไหนกัน คนแบบนี้ใช้ไม่ได้ รวมถึงแฟนแกด้วย”
ที่แท้เพราะว่าตอนพ่อจางซีเล็กๆ มีอยู่ครั้งนึงเขาหิวมาก แล้วก็ได้ข้าวจากขอทานช่วยประทังชีวิต เขาถึงได้รอดมาได้ พอถึงวันนี้แม้ว่าจะร่ำรวยก็ยังเป็นคนประหยัดเช่นเดิม
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนจนจะยิ่งจน เพราะทำตัวรวย คนรวยจะยิ่งรวย เพราะทำตัวจน คนรวยมักไม่อวด คนอวดมักไม่รวย
ขอบคุณข้อมูลจาก : แชร์สดออนไลน์
