ความรักของพ่อแม่ ทั้งรักแท้และรักยั่งยืน จงรักษาอีกชีวิตให้ดี

ความรักของพ่อแม่ ทั้งรักแท้และรักยั่งยืน จงรักษาอีกชีวิตให้ดี

ความรักของใครก็ไม่เท่าความรักอันยิ่งใหญ่ของพ่อแม่ ที่เป็นรักที่แท้จริง ลูกทุกคนควรพึงระลึกไว้ว่าพ่อแม่ของเรานั้นสามารถทำทุกอย่างให้แก่ลูกได้ และกระทำด้วยความรักและความจริงใจเราควรจะรักท่านตอบแทนพระคุณท่านให้สมกับที่ท่านมอบความรักความอบอุ่นให้แก่เรา เราควรทำความรู้จักกับความรักเพื่อให้รู้เท่าทันของความรัก

ความรักนั้นแบ่งได้ 2 แบบแยกตามหลักธรรม

แบบที่ 1 นั้น คือ ความชอบ ความต้องการ อยากได้ เพื่อมาตอบสนองความต้องการของเรา ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา ทำทุกทางเพื่อให้เรามีความสุข ทำได้ทุกอย่างไม่ว่าจะผิดหรือถูกเพียงเพื่อให้ได้ในสิ่งที่เราต้องการ ความรักแบบนี้หาได้ง่ายทั่วไป

แบบที่ 2 นั้น คือ ความต้องการให้คนที่เรารักมีความสุข ความต้องการให้คนอื่นมีความสุขหรืออยากให้คนอื่นมีความสุข ถ้าเปรียบเสมือนความรักในรูปแบบนี้ เปรียบได้เหมือนความรักของพ่อของแม่ที่ต้องการให้ลูกมีความสุขโดยที่ไม่หวังอะไรตอบแทน

ลองคิดดูให้ดีความรักที่เราพูดไปนั้น 2 แบบมีความหมายตรงข้ามกัน

ถ้าพูดง่ายๆ แบบที่ 1 คือต้องการได้ทุกสิ่งทุกอย่างมาเป็นความสุขของเรา เพื่อให้เรามีความสุข

แบบที่ 2 คือ การต้องการให้ผู้อื่นมีความสุขเป็นการมอบความสุขให้แก่คนอื่น ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้คนอื่นมีความสุข

ความรักทุกวันนี้ที่พบกันง่ายๆในแบบที่ 1 จะพบกันอยู่ในความรักของคู่หนุ่มสาวทั่วไป ความรักในแบบที่ 2 จะพบในครอบครัวที่มีความรักระหว่างพ่อแม่ลูกญาติมิตรคือความรักที่มอบให้ลูกอยากให้ลูกมีความสุข

ราคะ คือ ความชอบอยากจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างมาเป็นความสุขของตัวเราเองเพื่อตอบสนองตัวเราเอง

เมตตา คือ ความรักที่มอบความสุขให้แก่ผู้อื่น อยากเห็นผู้อื่นมีความสุข

ความแตกต่างระหว่างความรัก 2 รูปแบบนี้

ในรูปแบบที่ 1 ต้องการตอบสนองความต้องการของตัวเอง ถ้าทุกคนต่างคิดที่จะทำให้ความรักเป็นแบบรูปแบบที่ 1 จะทำให้เกิดปัญหา เกิดนิสัย เกิดสิ่งที่ไม่ดีหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความเห็นแก่ตัวเอง มีความอิจฉาริษยาคนอื่น

ในรูปแบบที่ 2 คือความรักที่อยากเห็นผู้อื่นมีความสุข พยายามทำทุกอย่างเพื่อตอบสนองความสุขของผู้อื่น เปรียบเสมือนความรักของพ่อและแม่ ที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ลูกมีความสุขเพราะเมื่อทำให้ผู้อื่นมีความสุขแล้วตัวเราเองก็เป็นสุขด้วย

ในรูปแบบที่ 1 เมื่อไหร่ที่ผู้ที่มอบความสุขให้แก่เราไม่สามารถตอบสนองความสุขให้เราได้ เกิดความลำบาก ทุกข์ยาก เดือดร้อนหรืออยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถทำในสิ่งที่เราต้องการได้ตัวเราเองก็จะเกิดความรู้สึกที่ไม่อยากรักเพราะสามารถตอบสนองความต้องการของเราได้

แต่ถ้าเป็นความรักในแบบที่ 2 นั้น ความรักที่อยากให้เขามีความสุข เมื่อไหร่ที่เห็นเขาเดือดร้อนเราจะเกิดความรู้สึกอยากเข้าไปช่วยเหลือ อยากยื่นมือให้อยากให้เขาหายจากทุกข์ อยากให้เขาไม่มีความลำบาก และสามารถทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยเหลือ

ความรักในรูปแบบที่ 1 นั้นเมื่อได้รักจะเป็นสุข เมื่อได้อยู่ก็เป็นสุข เป็นความรักทั่วไปธรรมดา แต่เมื่อไหร่ที่ต้องเสียจะเกิดทุกข์ เมื่อจากก็เป็นทุกข์

ความรักแบบนี้เป็นความรักที่ไม่สามารถพัฒนาในเรื่องคุณธรรมได้ เพราะว่าเมื่อไหร่ได้รักเมื่อนั้นจะได้รับความสุขแต่ว่าถ้าหากเป็นทุกข์การจาก จะก่อให้เกิดปัญหาแย่งชิง เกิดการเบียดเบียนกันในสังคม

ช่างแตกต่างกันเหลือเกินเพราะเมื่อไหร่ที่เราได้รับความสุขจากการที่เราเป็นคนมอบให้ เราจะเห็นคนผู้นั้นมีความสุข และเราจะมีความสุขเมื่อได้เห็นคนมีความสุข เมื่อไหร่ที่เราคิดได้แบบนี้ปัญหาในสังคมก็จะลดน้อยลงไป และถือได้ว่าเป็นการแก้ปัญหาได้ถูกจุด เพราะจะทำให้มนุษย์ทุกคนมีการเกื้อกูลกัน ไม่แย่งชิงกัน ไม่เบียดเบียนกัน สามารถปัญหาสังคมได้อย่างถูกจุด

การให้คือการได้ยอมนำสิ่งของหรือความรู้สึกมอบให้กับผู้อื่น ในบางครั้งอาจจะจำเป็นต้องทำใจหรือเกิดความทุกข์ที่เสียไป แต่เราสามารถคิดอีกด้านนึงได้ เราจึงควรเปลี่ยนแปลงในความคิดของเราใหม่เพื่อให้การให้ของเรากลายเป็นความสุขที่ได้มอบให้

รักที่ไม่มีวันสิ้นสุดคือความรักในแบบที่ 2 ความรักที่มีความสุขจากการให้เมื่อไหร่ที่เสียจากการให้เราก็จะสุข เมื่อไหร่ที่ได้รับเราก็จะมีความสุข

เมื่อการให้ทำให้คนเราเป็นสุข ทั้งสุขที่เกิดจากความรู้สึกสุขทั้งสองฝ่ายไม่ว่าจะเป็นผู้รับและผู้ให้ คือได้ให้ก็จะเห็นความสุขของผู้รับ ส่วนผู้รับก็จะมีความสุขที่ได้รับของสิ่งนั้น เราทั้งคู่ก็จะมีความสุขไปด้วยกัน จึงเป็นความสุขที่ไม่มีผู้ใดต้องเป็นทุกข์ เป็นความสุขที่ไม่มีวันสิ้นสุด

อยากให้ทุกคนมีความสุขในรูปแบบนี้ เพราะความสุขในรูปแบบนี้จะทำให้ตนเองมีความสุขมีความคิดที่ดีมีจิตใจที่ดีมีแต่การให้ไม่มีการแย่งชิงกัน สังคมจะอยู่อย่างสงบสุขมีการเอื้ออาทรต่อกัน ไม่แข่งแย่งชิงดีต่อกัน

ความรักของพ่อและแม่นั้นก็คือ การเห็นลูกมีความสุขทำทุกอย่างได้เพื่อให้ลูกมีความสุข

ความรักของพ่อและแม่นั้นสามารถทำได้ทุกอย่าง พยายามทำทุกอย่างเพื่อลูกมีความสุข เมื่อพ่อแม่ได้ให้ก็จะมีความสุขเมื่อเห็นลูกได้รับ ลูกก็จะมีความสุข เมื่อพ่อและแม่เห็นลูกมีความสุขก็จะมีความสุขที่ได้เป็นคนมอบความสุขให้แก่ลูก

ความรักในรูปแบบนั้นจำเป็นต้องได้ก่อนแล้วจะมีความสุข ซึ่งแตกต่างจากความรักของพ่อแม่นั้นเมื่อไหร่ที่เห็นลูกมีความสุขก็จะมีความสุข แต่ในขณะเดียวกันต่อให้ตัวพ่อและแม่เองจะเป็นทุกข์ก็สามารถทำให้ลูกมีความสุขได้

เรียบเรียง : postsara

ขอบคุณ : พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)