ข้อคิดดีๆ 1 นาทีอันมีค่า จงยิ้มเข้าไว้..แม้ในใจจะไม่เหลืออะไรแล้ว
อยากให้ทุกคนยิ้มให้กับตัวเอง ให้เดินต่อไปข้างหน้าอย่างไม่ท้อถอย
ในขณะที่เรากำลังคิดถึงคนคนนึงอยู่ตลอดเวลา
เขาคนนั้นอาจจะคิดถึงคนอื่นอยู่เราก็ไม่รู้เลย
ในบางครั้ง ก็อาจจะมีคนที่กำลังคิดถึงเราอยู่ ดูที่เราไม่ได้สนใจไม่ได้แยแสเช่นเดียวกัน
ในบางครั้งการที่เราได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีเหมือนกัน มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า
สิ่งที่เราคิดทั้งหมดไปนั้น มันคือความฝันของเราเพียงฝ่ายเดียว
ฉะนั้นแล้ว ไม่ต้องแปลกใจเลยที่คนส่วนใหญ่จะเลือกจมอยู่กับอดีตและความฝัน
มากกว่าการได้รับรู้ความจริง
การที่เราไม่ได้เป็นหนึ่งในใจของเขา มันไม่ใช่เรื่องที่น่าเศร้า
เราอาจจะเป็นที่สอง ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4 ที่ 5 ..
และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า…
ก็ขอให้คิดไว้ว่า ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย
แต่โปรดจำไว้เถอะว่า…
หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ
พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า…ฉันเหนื่อยเหลือเกินแล้ว
โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ฉันจะอ่อนล้าไปกว่านี้…
ก็จงชอบต่อไปเถอะ…
การรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยายาม
“การตัดใจ” ต่างหาก ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย
ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยามที่คุณได้สบตาเค้า
กับความทุกข์ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า
อันไหนมันหนักหนากว่ากัน
อย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไป…
อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้…
อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน แต่ไม่ได้ทำให้เราใจตรงกัน
แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง
ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไป
แต่ก็ยังได้พบ…
ยิ้มให้เค้า ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามา
แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป…
ยิ้มให้กับโชคชะตา
ที่ยังทำให้เรา…ได้รู้จักกัน
คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง
คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว
คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง…
คนที่ทำให้คุณหัวเราะ…และร้องไห้ได้มากมาย…
คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า
ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น…ให้กลายเป็นวันที่สดใส
เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?
แค่การได้เห็นคนที่เรารัก
ได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด
ขอขอบคุณ : หนังสือ แอนนามารี
