อย่าได้มอง “พ่อแม่” เป็นแค่เพียงคนเฝ้าบ้าน

0

อย่าได้มอง “พ่อแม่” เป็นแค่เพียงคนเฝ้าบ้าน

หลายคนมักให้ความสำคัญของคนนอกบ้านก่อนคนในบ้านอยู่เสมอ ยิ่งเป็นพ่อแม่ของเรา บางครั้งเราเองที่ละเลยความรู้สึก ละเลยสิ่งต่างๆที่เราควรใส่ใจและให้ความสำคัญของท่าน ละเลยคำพูดคำจาต่อท่าน

อย่าเปรียบว่า พ่อแม่ ของเรานั้นเหมือนคนเฝ้าบ้าน

ต้นไม้ที่ยิ่งแก่ก็ยิ่งมีรากเยอะ

ดั่งเสมือนกับพ่อแม่ของเรา

เมื่อยิ่งแก่ชรา ก็ยิ่งพูดมาก

ดังคนโบราณที่กล่าวเอาไว้

ในบ้านมีผู้ชราที่เปียบเสมือนดั่ง “ของล้ำค่า”

ที่มีค่ายิ่งนัก

อย่าเห็นเพียงแค่ท่าน เป็นคนเฝ้าบ้าน

อย่าเห็นเพียงแค่ท่าน เป็นคนแก่คนนึง

ก่อนนั้น

คนเฝ้าบ้านคนนี้.. เป็นคนสอนให้พูด

ก่อนนั้น.. ที่เดินไม่เป็น

คนเฝ้าบ้านคนนี้.. ที่เป็นคนคอยจูงมือให้หัดเดิน

ก่อนนั้น.. ที่เคี้ยวข้าวไม่เป็น

คนเฝ้าบ้านคนนี้.. ที่คอยเคี้ยวข้าวบดข้าวให้กิน

ก่อนนั้น.. ที่ล้างก้นตัวเองไม่เป็น

คนเฝ้าบ้านคนนี้ที่ล้างให้ไม่รังเกียจ

ก่อนนั้น.. ที่กินข้าวเหลือ

คนเฝ้าบ้านคนนี้.. ที่เอามากินอย่างไม่บ่นสักคำ

ยามใส่บาตร… ท่านคนนี้

ใส่ด้วยจิตนอบน้อม

ยามใส่บาตรพระพ่อพระแม่

ใส่ด้วยจิตนอบน้อมหรือไม่

ยามเรียกลูกหลานกินข้าว

เรียกด้วยคำพูดที่อ่อนหวาน

ยามเรียกพ่อแม่กินข้าว

เรียกด้วยน้ำเสียงเช่นไร

ในตอนนี้… คนที่เคยสำคัญที่สุดในชีวิต

ยังสำคัญที่สุดในใจคุณอยู่อีกหรือไม่

หรือกลายเป็นเพียง… คนเฝ้าบ้าน

ความภาคภูมิใจที่ท่านเคยมี

คุณทำลายไปแล้วหรือไม่?

คิดถึงพ่อแม่จัง

ขอบคุณข้อมูลจาก : JellyWalker

Facebook Comments

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here