ปลาทูไหม้สอนใจ ใครเลื่อนผ่านขาดทุน
แม่ของผมนั้นเป็นคนที่ทำอาหารเป็นประจำอยู่ที่บ้าน ผ่านไปช่วงคืนหนึ่งจากที่แม่ทำงานหนักมาตลอดทั้งวัน แม่กลับมาบ้านด้วยความเหนื่อยล้าและได้ทำอาหารเย็นให้เราได้ทานตามปกติ แม่ได้วางจานที่มีปลาทูไหม้เกรียมบนโต๊ะอาหารต่อหน้าพ่อหน้าที่ทุกคน ผมรอดูว่าแต่ละคนนั้นจะทำอย่างไร จะพูดอย่างไร
แต่..พ่อไม่ได้พูดอะไรเลยแถมตั้งหน้าตั้งตากินปลาทูไหม้ตัวนั้น และยังหันมาถามกับผมอีกว่าที่โรงเรียนเป็นอย่างไรบ้าง..
ในคืนนั้นหลังอาหารเย็นผมจำได้ว่า ผมได้ยินแม่ขอโทษพ่อที่ทอดปลาทูไหม้ และผมไม่เคยลืมที่พ่อพูดกับแม่เลย
“โอ้ยยย… พ่อชอบปลาทูทอด ทอดเกรียมๆอร่อยมากเลยนะแม่”
คืนต่อมาผมเก็บคำถามในใจ ก่อนนอนผมแน่ถามพ่อว่า
“พ่อชอบปลาทูทอดเกรียมๆจริงหรอ?”
พ่อยิ้มและ ลูบหัวผม และตอบว่า แม่ของลูกทำงานหนักมาตลอดทั้งวันแล้ว แค่ปลาทูไหม้ตัวเดียวเอง แค่นี้ไม่ได้ไปทำร้ายใครหรอก แต่คำพูดที่ต่อว่ากันต่างหากที่จะทำให้ทำร้ายน้ำจิตน้ำใจกัน
ชีวิตของคนเรานั้นเต็มไปด้วยความไม่สมบูรณ์แบบนั้นทั้งนั้น แต่ละคนไม่ได้เกิดมาสมบูรณ์แบบ ตัวเราเองก็ไม่ได้มีอะไรดีไปมากกว่าคนอื่นๆ
แต่สิ่งที่พ่อได้เรียนรู้ในช่วงชีวิตนั่นก็คือ การเรียนรู้ที่จะยอมรับความผิดพลาด ความผิดพลาดของคนอื่นและตัวของเราเอง การเลือกที่จะยินดีกับความคิดต่างของกันและกัน สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่จำเป็น จะต้องรักษาชีวิต รักษาครอบครัว รักษาน้ำใจกัน แค่นี้ก็จะทำให้มีความสุขและใช้ชีวิตได้อย่างยืนยาวแล้ว
“ชีวิตของเรานั้นสั้นเกินกว่าที่จะตื่นมาพร้อมกับความเสียใจ หากวันใดที่เราทำผิดพลาดอะไรไป แค่ตื่นมาทะนุถนอมน้ำใจ พยายามทำความเข้าใจ และให้อภัยกันจะดีกว่า”
ถ้าเรารู้สิ่งเหล่านี้เราจะทำไหม
ถ้าเราบีบแตรใส่คนที่กำลังยืนยึกยักอยู่บริเวณริมถนน ในแยกไฟแดงที่ผ่านมา… ถ้าเรารู้ว่าเขาใส่ขาเทียม เรายังจะบีบแตรใส่เขาไหม
เราจะเดินเบียดชนคนข้างหน้าที่เดินช้ามากๆไหม… ถ้าเรารู้ว่าเขาเพิ่งจะตกงาน
เราจะขำและหัวเราะคนที่แต่งตัวเชยไหม.. ถ้าเรารู้ว่าเขามีชุดเก่งเพียงแค่ชุดเดียว
เราจะดูถูกคนที่ทำงานโรงงานแล้วมาเดินพารากอนไหม… ถ้าเรารู้ว่านั่นคือการฉลองวันเกิดของเขา
เราจะหมั่นใส้ลุงที่หัวเราะเสียงดังคนนั้นไหม… ถ้าเรารู้ว่าแกเป็น ม ะ เ ร็ ง ร ะ ย ะ สุ ด ท้ า ย
คนเรานั้นอยู่เสมอว่ากำลังทำอะไรอยู่.. รู้ว่าชีวิตเรากำลังเจอกับอะไร แต่เราไม่มีวันรู้เลยว่า “คนที่เราเจอ เขากำลังจะทำอะไร”
โลกใบนี้มันกว้าง และโลกก็ไม่ได้หมุนรอบตัวเรา หัดมองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆไปบ้าง ให้โอกาส อภัย มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน เราจะได้รักและอยู่ด้วยกันได้อย่างยั่งยืน
สำหรับวันนี้ขอบพระคุณผู้อ่านทุกคน ที่อ่านจนจบ ขอให้ผู้ที่ทำความเข้าใจบทความนี้มีแต่ความสุขความเจริญ และอย่าลืมที่จะแบ่งปันสิ่งดีๆข้อคิดดีๆเหล่านี้ให้กับผู้อื่นได้อ่านกันด้วยนะครับ
เขียน / เรียบเรียงโดย : Postsara
