“เขาต่ำใส่ อย่าต่ำสวน” เพราะสุดท้ายเราก็จะต่ำไม่ต่างกัน

0

“เขาต่ำใส่ อย่าต่ำสวน” เพราะสุดท้ายเราก็จะต่ำไม่ต่างกัน

ชีวิตทุกชีวิตล้วนมีค่า ทุกนาทีที่เราได้ยินอยู่บนโลกใบนี้ ล้วนมีเวลาอยู่จำกัด ดังนั้นเราควรใส่ใจความรู้สึกของตัวเราให้มากๆและคนที่เรารัก ยิ่งโตขึ้นเราจะรู้ว่าชีวิตของคนเรานั้นมันสั้นนัก จึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราจะต้องใช้เวลาอยู่กับตัวเองและครอบครัว เพราะความจริงแล้วไม่มีใครรักเรามากไปกว่าตัวเราเองและครอบครัว

และในวันนี้เราได้รวบรวมข้อคิดที่ดี ที่สะท้อนถึงคนในปัจจุบัน เมื่อคุณได้อ่านจบคุณจะได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับในการดำเนินชีวิตของคุณ ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ

1. พ่อแม่ของเราพยายามเลี้ยงดูอบรมสั่งสอน เลี้ยงเราให้มีความสุข

ไม่ได้ให้เรามามีความทุกข์ในเรื่องของคนอื่น และเพื่อคนอื่น

2. เราเห็นเขาต่ำ ใส่อย่าต่ำสวน

เพราะที่สุดแล้วเราจะต่ำไม่ต่างจากเขา

3. ลงมือทำอะไรเองบ้าง แล้วเราจะรู้ว่า

เราเก่งไม่แพ้ใครได้เหมือนกัน

4. อย่ามัวแต่มองหา ในสิ่งที่เราทำแล้วถนัด

และลืมเติมเต็มสิ่งที่ที่เราทำไม่ได้

5. จงลงมือทำในทุกอย่าง

การที่เราจะประสบความสำเร็จได้นั้น

เราจะต้องเป็นคนที่ “ง่ายที่จะเริ่ม” และ “ยากที่จะเลิก”

6. เราเกิดมาเพื่อการใช้ชีวิต

ไม่ได้เกิดมาเพื่อมีชีวิตให้คนอื่นเอาไปใช้

7. หัดรู้จักเปลี่ยนคำว่าท้อแท้ ท้อถอย

เป็นคำว่าท้าทายกันเถอะ

8. เราอาจจะลืมผู้ร่วมหัวเราะ

แต่เราจะไม่มีวันลืมผู้ที่ ร่วมร้องไห้กับเราอย่างแน่นอน

9. จงพยายามออกห่างจากคนที่มองโลกในแง่ร้าย

คนที่คิดลบในทุกเรื่อง

เพราะสิ่งเหล่านี้ เป็นโรคติดต่อได้

10. ไม่ผิดหรอกที่คนเรานั้นจะเสียใจพอดีคำพูดของคน

แต่เราจะไม่ยอมเสียคน เพียงเพราะคำพูดของใคร

11. ในการที่เราใส่ใจดูแลคนรอบข้างนั้น

จะทำให้เรามีความฉลาดยิ่งขึ้น

12. อย่ามัวแต่เปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร

และอยากให้ใครมาเปลี่ยนตัวเราเองเพื่อเรา

ในสุภาษิตได้กล่าวเอาไว้ว่า “พึ่งคน คนล้ม พิงภูเขา เขาถล่ม”

ในยามที่ตัวเราอ่อนแอนั้น เราอาจจะรู้สึกถึงว่าเราต้องการที่พึ่ง แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่มีใครที่จะเป็นที่พึ่งของเราได้ตลอดเวลา นอกจาก “ตัวของเราเอง”

การที่เราเอาแต่พึ่งคนอื่น มองหาคนอื่นเป็นการวิ่งหนีความจริงอย่างหนึ่ง ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริงที่เกิดขึ้น เราสามารถปรึกษาเพื่อหาคำตอบ พึ่งคนอื่นได้เป็นครั้งเป็นคราวก็ไม่เสียหายแต่ที่สุดแล้วตัวเราเองนี่แหละ ที่จะทำให้ปัญหาต่างๆที่มีหลุดพ้นออกไปได้

เราต้องเดินไปข้างหน้าด้วยตัวเราเอง ตัวเราไม่สามารถที่จะยืนบนเท้าใครได้ตลอดเวลา เพราะคนอีกคนเหล่านั้นเขาก็มีทางเดินของเขาที่ต้องเดิน

ข้อมูลจาก rukpost

เขียน / เรียบเรียง : postsara

Facebook Comments

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here