อย่าเสียเวลา “ทำความดี” ให้กับคนที่ไม่เคยเห็นค่าเรา

อย่าเสียเวลา “ทำความดี” ให้กับคนที่ไม่เคยเห็นค่าเรา

เคยได้ยินกันไหมว่า ไม่ว่าเราจะทำดีมากแค่ไหน สุดท้ายเขาก็ไม่เห็นค่าของเรา เพราะการที่เราใส่ใจมากเกินไป มักจะทำให้เราเกิดความทุกข์

อย่าได้เสียเวลาทำความดีให้กับคนที่ไม่เห็นค่า ไม่เห็นประโยชน์กับเรา

มันมีจริงๆนะ คนที่รักบางคนเพียงแค่ได้เห็นหน้า คนที่เกลียดบางคนเพียงแค่ได้ฟังเสียง

มีคนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อหวังให้คนรอบข้างมารักเรา เหนื่อยเกินไปหรือเปล่า มันเป็นไปไม่ได้หรอก

เพราะว่าการที่เราใส่ใจมากเกินไป สุดท้ายมันก็ทำให้เราเกิดความทุกข์

เพราะการที่เราสงสัยมากเกินไป สุดท้ายมันก็ทำให้เรานั้นเจ็บปวด

หากเข้าใจก็จะเป็นสุข หากปล่อยวางได้เร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็นอิสระ ปล่อยวางบ้าง ช่างมันบ้าง

เรามาอยู่ในโลกนี้ก็เปรียบเสมือนนักเดินทาง ไม่รู้ว่าในวันนี้จะเจอเรื่องราวมากมายอย่างไร ใครจะเป็นผู้ตัดสิน จะเป็นตัวเรา หรือว่าเป็นคนอื่น

เรื่องที่ใหญ่ที่สุดในวันนี้ พอถึงวันพรุ่งนี้ก็กลายเป็นเรื่องเล็กแล้ว ไม่นานมันก็จะผ่านไป

สำหรับเรื่องที่ใหญ่ที่สุดสำหรับในเดือนนี้ พอถึงเดือนหน้าก็เป็นแค่เพียงเรื่องเล่า เป็นสิ่งที่เตือนความจำของเรา

เรื่องเล่าปากต่อปากกันไปนานๆ สุดท้ายก็เป็นแค่คำนินทา

เราทุกคนเป็นได้ก็แค่คนในคำนินทา คนในลมปากใครๆ

ไม่ต้องพยายามทำตัวให้เป็นที่รัก ของทุกคนหรอก มันเป็นไปไม่ได้…!!

อยู่กับใครแล้วเหนื่อยใจนักก็ถอยออกมา… บางคนยากที่จะเปลี่ยน คนที่เกลียดเราให้หันมาชอบ

เปลี่ยนเป็น..เปลี่ยนเวลาไปใช้กับคนที่รักเรา ทำให้คนที่รักเรามีความสุขดีกว่า

อย่าเสียเวลานั่ง “ปั้นหน้า” อยู่กับ คนที่ไม่คิดจะ “ยอมรับ” เราเลย

บางครั้งการทำความดีของเรา ก็ไม่สามารถซื้อใจใครได้

การทำดี บางครั้งอาจหมายถึงการทำให้ถูกที่ให้ถูกคนด้วย

อย่าเสียใจถ้าเค้ามองไม่เห็น ในสิ่งที่เราตั้งใจ แต่จงดีใจและภูมิใจเถอะว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว

บางครั้งคนเราก็ชอบคิดว่าการทำดีกับใคร ก็ให้คนๆนั้นตัดสิน

ว่าเราดีหรือไม่ แต่ความเป็นจริงแล้วที่สุดของความดีของคนเรานั้นมันไม่ได้เท่ากันหรอก

ดังนั้นเราจึงคาดหวังไม่ได้ว่า..เราหรือเค้า ใครกันแน่ที่ดีกว่ากันแต่ให้เราคิดแค่ว่า เราทำดีให้ถึงที่สุดของเราแล้วก็พอ

การจากกันด้วยความดี สักวันคงจะรู้ผลแห่งความดีนั้น

แต่… การจากกันด้วยความเลว ต่อให้นานเพียงใดความเลวก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นความดีไปได้เลย

เลือกใช้เวลาที่มีต่อกันให้ดีที่สุด ส่วนผลนั้นปล่อยให้เวลาเป็นคนบ่งบอก

ชีวิตเหมือนรสชาติของกาแฟ มากก็ดี น้อยก็ดี ต่างมีรสขม เข้มก็ดี จืดก็ดี ต่างมีรสชาติ

ร้อนก็ดี เย็นก็ดี ต่างคนต่างชอบไม่เหมือนกัน… จะชงกาแฟ ให้ถูกปากทุกคนบนโลกได้อย่างไรกัน…!!

ทำอย่างไรเขาก็ไม่ชอบ เราก็ถอยออกมา ปรับอย่างไรก็ไม่ได้ผล ก็กลับมาเป็นตัวเองเถอะ

อย่าคาดหวังในการทำความดี เมื่อเราไม่คาดหวัง เราก็ไม่ต้องผิดหวัง

เรียบเรียงโดย : Postsara

ขอขอบคุณ : นุสนธิ์บุคส์, item2day