การเลิกรา ในบางครั้งทำให้ชีวิตมีความสุขมากกว่าเดิม
การตัดสินใจใช้ชีวิตคู่ การตัดสินใจมีครอบครัวไม่ใช่เรื่องเล็ก แต่นั่นเป็นเรื่องใหญ่ที่เราควรตัดสินใจให้ดีที่สุด การเลือกที่จะมีชีวิตคู่นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่ใครหลายๆคนเข้าใจ แน่นอนว่าคนรักกันก็อยา กที่จะอยู่ร่วมกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน แต่ในความเป็นจริงแล้วความรักอย่างเดียวไม่ได้ช่วยทำให้อยู่ด้วยกันได้ จะต้องมีความเข้าใจ ความสบายใจครอบครัวของทั้งสองฝ่าย รวมถึงความรู้สึกของตัวเราด้วย
มีรุ่นน้องคนหนึ่ งได้ถามว่าแปลกไหมที่เลิกกับแฟนแล้วไม่รู้สึกเศร้า แต่กลับรู้สึกสันติ มีความสบายใจมากขึ้น และได้เวลาส่วนตัวของตัวเองกลับคืนมา
ตัวผมเองก็ได้ถามกับเขาไปว่า นั่นแปลว่าเขาคนนั้นไม่สำคัญหรอ น้องตอบกลับมาว่าเขาสำคัญมาก แต่รู้สึกว่าต้องมีอะไรหลายๆอย่างที่ต้องปรับตัวเยอะ ต้องยอมให้เยอะ แต่พอตีตัวห่ างออกมากับรู้สึกดียังไงบอกไม่ถูก
ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจและคำที่น่าสนใจมากคือคำว่า สันติ
ตัวผมเองก็เคยคิดว่าคนเราทุกคนต้องการความสุขสบาย และทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะไขว่คว้าและได้ความสุขเรานั้นมา แต่ในช่วงหลังมานี้พอได้ลองถามตัวเองให้ลึกลงไป สิ่งที่ต้องการนั่นไม่ใช่ความสุข แต่นั่นคือความสงบซึ่งบางครั้งทั้งสองสิ่งนี้มีหนทางที่สวนทางกัน ยิ่งอยา กได้ความสุขหรืออยา กเก็บความสุขไว้เรากลับที่มีความกระวนกระวายใจไม่ได้มีความสงบเลย
โลกนี้มีมาย าคติมากมายที่พูดซ้ำๆ จนเราเชื่อว่ามันเป็นความจริง ความสัมพันธ์ที่ไม่เลิกรา ก็เป็นสิ่งหนึ่ งในจำนวนเรื่องเหล่านั้น หรือความเชื่อว่า การเลิกกันคือเรื่องแย่ ก็อาจลว งให้ทั้งสองฝ่ายพย าย ามประคับประคองความสัมพันธ์ที่ไม่ส่งผลดีต่อทั้งคู่ไปเรื่อยๆ
เราอาจเชื่อว่า ความสุขคือการอยู่ด้วยกัน
แน่นอนว่า ถ้าทุกอย่างราบรื่น คำกล่าวนี้ย่อมเป็นจริงแน่ แต่ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น คำกล่าวนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นสัจธ s sมสำหรับทุกคน เพราะยิ่งพย าย ามประคับประคอง ความสุขไว้ สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาคือภาวะขาดสันติสุขในจิตใจ
และในทันทีที่ตัวเรานั้นปล่อยวางจากความเชื่อว่าจะต้องเก็บรักษาความสุขในแบบที่ผู้คนเขาได้บอกกันมา เราก็พบว่าหัวใจของเราข้างในนั้นมีความสงบมากขึ้น เพราะไม่เอาใจไปผูกไว้กับใคร
การเลิก ร า หรือการห ย่ า ร้ า ง เป็นทางเลือกเป็นการกระทำในช่วงเวลาและเหตุ ปัจจัยที่มีทั้งเหตุและผลพี่สามารถตอบตัวเองได้
ความสุข ที่ว่านั้นจึงเหมือนมีเรื่องที่ซ้อนกันอยู่ นั่นคือความสุขที่เราสัมผัสได้จากหัวใจตัวเอง กับความสุขที่เกิดจากค่านิยมหรือความคาดหวังจากคนอื่นที่มองว่า การเลิกราเป็นเรื่องน่าเสียดาย น่าเสียใจ น่าสงสา ร และหลายกรณีที่เราพย าย ามรักษา ความสุข ที่คนอื่นขีดเส้นให้ โดยหลงลืมความสุขในหัวใจตัวเองไป
เมื่อคิดใคร่ครวญเรื่องนี้ ผมพบว่า การเลิกราเป็นเพียงตัวอย่างหนึ่ งของ ค่านิยมเรื่องความสุข ที่เรามักเชื่อว่า ถ้าเป็นเช่นนั้นเช่นนี้แล้วจะมีความสุขกว่า เช่น ความรวย ความสำเร็จ รูปลักษณ์ที่ดี ชื่อเสียง ตำแหน่ง ฯลฯ แน่นอนว่า สิ่งเหล่านี้เป็นองค์ประกอบของ ชีวิตที่ดี แต่ก็ไม่เสมอไปถ้ามันเริ่มล้นเกินหรือทะเยอทะยานจนมากเกินไป ก็จะไม่ดีต่อตัวเอง
คำถามที่น่าถามตัวเองลงไปลึกๆ ในหัวใจก็คือ ความสุข ที่เราเฝ้ามองและไขว่คว้า หรือพย าย ามรักษาไว้ ไม่ว่าจะเป็นความฝัน ความสำเร็จ การงาน หรือความรัก ถึงที่สุดแล้วมันนำมาซึ่ง ความสงบในจิตใจ หรือเปล่า
ถ้าคำตอบคือ ไม่
ผมคิดว่าวันหนึ่ งเราจะพบคำตอบใหม่ให้กับตัวเองว่า ฉันจะลองปล่อยมือจาก ความสุข ดูบ้างก็ได้ เพื่อพบสิ่งที่สำคัญกว่านั้น นั่นคือ ความสงบในจิตใจ
บางครั้งเราจำเป็นต้องปล่อยมือจากสิ่งที่เราเชื่อว่านั่นคือ ความสุข เพื่อพบกับ สันติ ในหัวใจ และนั่นคือสิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากคำถามของรุ่นน้องผู้นี้ว่า การเลิกราไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า หากมันทำให้เราพบหัวใจที่สงบกว่าเดิม
ขอบคุณข้อมูลจาก : นิ้วกลม
