อย่าจ่ายเงินเพื่อซื้อศัตรู เริ่มต้นเพราะอยากช่วย สุดท้ายความซวยมาเยือน

0

อย่าจ่ายเงินเพื่อซื้อศัตรู เริ่มต้นเพราะอยากช่วย สุดท้ายความซวยมาเยือน

เชื่อว่าหลายคนคงเคยถูกยืมเงิน และหลายคนก็คงเคยยืมเงินคนอื่นเช่นเดียวกัน สำหรับในวันนี้เรามีเรื่องราวดีๆเกี่ยวกับการยืมเงินมาฝาก ลูกหนี้คนไหนได้อ่านบทความเหล่านี้ ขอโปรดจงเข้าใจด้วยว่า เงินแต่ละบาทไม่ได้หามาอย่างง่ายดาย กว่าจะหามาได้เหนื่อยมากๆ เสียเหงื่อไปไม่รู้เท่าไหร่ ตอนยืมก็พูดดี แต่พอจะคืนเงิน เหมือนกับว่าเราจะต้องไปกราบเพื่อจะได้เงินของเราคืน

1 ให้เงินคนอื่นยืม เท่ากับจ่ายเงินซื้อศัตรู…! อย่าเอะอะก็อยากยืมเงินใครๆ และอย่าอะไรๆก็ให้เงินเขายืมความสูญเสียหลังจากให้เงินคนอื่นยืมไม่ใช่เงิน แต่เป็นมิตรภาพ!จุดเริ่มต้นเพราะคุณอยากช่วย แต่สุดท้ายความซวยจะมาเยือน

2 ส่วนมาก คนที่ให้เงินเขายืมเงินมักจำได้ แต่คนที่ไปยืมเงินเขามามักจะลืม!คนให้ยืมไม่กล้าทวง คนยืมก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ทุกครั้งที่เจอหน้ากันคนให้ยืมกลับรู้สึกกระอักกระอ่วน ส่วนคนยืมกลับไม่รู้สึกอะไร!

3 คนที่ถูกยืมเงินกลัวถูกยืมเป็นครั้งที่สอง เอาไปเอามา เสียทั้งเงินเสียทั้งเพื่อน

4 ก่อนมายืมเงินคบหาเป็นเพื่อนหลังยืมเงินไปกลายเป็นพี่ใหญ่ พอเอาเงินมาคืนทำตัวยังกับเป็นผู้มีพระคุณ

5 อย่าให้คนที่ไม่สนิทยืมเงิน เพราะคนที่เขาสนิทไม่มีใครให้เขายืมแล้ว

6 หากกำลังคบหากันเป็นแฟน เมื่ออีกฝ่ายเอ่ยปากขอยืมเงิน จงปลีกตัวออกห่างในทันทีเพราะหากเขาและเธอไม่ได้หลอกลวงคุณ เขาและเธอก็อาจเป็นคนไม่เอาถ่านหากให้ยืม ก็ต้องเตรียมใจกับความสัมพันธ์ที่กำลังจะเปลี่ยนไป

7 จำไว้นะ ที่ให้เธอยืมเงินในตอนนั้นไม่ใช่เพราะฉันมีเงินมากแต่เพราะน้ำใจที่อยากให้เธอผ่านเรื่องร้ายไปได้ด้วยดีที่ให้ยืมนั้นไม่ใช่แค่เงิน แต่มันคือความเห็นใจ ความเชื่อใจ

8 หากคนที่เคยยืมเงินกลับมายืมเงินอีกเป็นครั้งที่สอง ทั้งๆที่ครั้งแรกยังไม่คืนคนแบบนี้ไม่เคยสำนึกคุณเงินที่คุณให้ยืมไปครั้งแรก แต่เขาจะโกรธแค้นที่คุณไม่ให้เขายืมอีกในครั้งที่สองหากจะหมางใจกันเพราะไม่ให้ยืมเงิน ก็หมางใจตั้งแต่ครั้งแรกเถอะอย่าให้ต้องเจ็บช้ำน้ำใจ ทั้งๆที่เคยให้ยืมไปแล้วครั้งหนึ่ง

แล้งน้ำใจ…!!!

คุณยืมเงินผม100บาท บอกว่าพรุ่งนี้จะคืนให้ พอวันรุ่งขึ้น คุณกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พอค่ำนั้นผมทักเรื่องนี้ขึ้นมา คุณกลับตอกกลับผมมาว่า “ ทำไมใจแคบจังวะ เงินแค่100บาทจะอะไรกันนักหนา..? ” แถมยังเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังในทางเสียหาย ผลสุดท้ายกลายเป็นผมใจแคบ ไม่มีน้ำใจกับเพื่อน มิน่าล่ะ โบราณถึงว่าไว้ “เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง กลับเอากระดูกมาแขวนคอ”

ความเป็นคน สูงส่งกันที่รู้คุณ สำนึกคุณคนอื่นยื่นมือช่วย คุณควรสำนึก แต่หากไม่สำนึกก็ไม่เป็นไร อย่าทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาป

ผมให้คุณยืม5หมื่น เขาให้คุณยืม1แสน คุณเที่ยวไปคุยกับใครๆว่า เขามีน้ำใจให้คุณมากกว่าผม แต่คุณไม่รู้ เขามีเงินอยู่ในมือ1ล้าน ผมมีเงินอยู่ในมือ5หมื่น!

ผมให้ลูกกวาดคุณ1เม็ด พอเห็นผมให้คนอื่น2เม็ด คุณเอาไปบอกใครๆ ว่าผมลำเอียง เลือกที่รักมักที่ชัง แต่คุณไม่เคยรู้ว่าเขาเคยให้ลูกกวาดผมก่อนหน้านั้น2เม็ด ในขณะที่คุณไม่เคยให้ลูกกวาดผมเลยสักเม็ด เพื่อนเอ๋ย ที่ช่วยคุณเพราะน้ำใจ ไม่ช่วยคุณก็ไม่ได้หมายความว่าแล้งน้ำใจ!

สุภาษิตจีนบทหนึ่งกล่าวว่า “有借有還 再借不難 ยืมแล้วคืนให้ ยืมครั้งต่อไปไม่ยาก”

ก่อนจะให้ใครยืมเงิน คิดก่อนว่าเงินนั้นจะนำมาซึ่งศัตรูหรือไม่? หากใช่ อย่าให้ยืม!

ก่อนที่จะเอ่ยปากยืมเงินใคร คิดก่อนว่ามีกำลังที่จะหามาใช้คืนได้หรือไม่? หากไม่ อย่ายืม!

ขอขอบคุณ : นุสนธิ์บุคส์

Facebook Comments

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here