ยิ่งกว่านิยาย หนุ่มยอมโกหกบอกเลิกแฟน หวังให้เขาไปมีชีวิตใหม่
เมื่อในวันที่ 22 มิถุนายน 2562 มีผู้ใช้เฟซบุ๊ก ที่ใช้ชื่อว่า Poramet Misomphop หรือ เมศ เจ้าชายน้อย ซึ่งเป็นหนุ่มกู้ภัยอาสาชื่อดัง เขาได้ออกมาเผยเรื่องราวเกี่ยวกับชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเขาเกิดเหตุทางถนน ระหว่างที่ฝ่ายชายขับรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้านนั้น แต่ถูกรถตัดหน้า จนเป็นเหตุเกิดขึ้นกับตัวเขา ไม่สามารถขยับได้ ขณะนี้นอนอยู่ที่ห้องผู้ป่วยจังหวัดเพชรบุรี
ทางด้านก่อนหน้านี้ ชายหนุ่มคนนี้มีแฟนสาวที่คบหาดูแลกันมา ตั้งแต่ก่อนที่จะเกิดเหตุขึ้น จนกระทั่งได้เกิดเหตุขึ้นมา ฝ่ายหญิงก็ดูแลไม่เคยทิ้งไปไหน คอยป้อนข้าวป้อนน้ำ เช็ดตัว ทำงานหาเงินมาเพื่อที่จะดูแลฝ่ายชาย อีกทั้งแม่ของเขาที่เคยดูแลก็ป่วยนอนโรงพยาบาลอีกคนนึง และไม่มีกำหนดที่จะออกมา
แต่แล้วอยู่ๆ วันหนึ่ง เมื่อฝ่ายหญิงสาวเข้ามาในห้องของฝ่ายชาย ก็ได้พบกับเรื่องที่ไม่คาดคิด มีหญิงสาวอีกคนยืนอยู่ที่ข้างเตียง และฝ่ายชายบอกแฟนสาวว่า ผู้หญิงคนนั้นคือแฟนใหม่ ฝ่ายหญิงทั้งรู้สึกตกใจและเสียใจมาก ไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่รักถึงทำเช่นนี้ แต่หญิงสาวที่แสนดีก็ยังไม่ยอมจากไปไหน ยังเฝ้ามาดูแลคนรักอยู่นานเป็นปี จนเมื่อรู้สึกว่าเขาไม่ต้องการเธอจริงๆ แล้ว และด้วยงานของเธอที่ต้องย้ายไปทำที่ต่างจังหวัด เธอจึงจำใจต้องจากลาไป
จนถึงปัจจุบันนี้ หญิงสาวก็ยังไม่รู้ความจริง ว่าที่แท้จริงแล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นเพียงเพื่อนของแฟนหนุ่มที่เขาตั้งใจโกหก เพราะก่อนหน้านั้นเขาเคยไล่เธอเท่าไหร่ เธอก็ไม่ยอมไป เขาต้องการให้เธอไปมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่า อย่าเอาอนาคตมาจมไว้กับคนป่วยหนักนอนรอการจากไปเช่นเขา
“พี่ครับ พี่ดูสภาพผมตอนนี้สิ ผมจะทำอะไรได้ ผมมันเหมือนคนที่นอนรอความการจากไป ผมขอให้เค้ามีชีวิตใหม่ ต้องการให้เค้ามีอนาคตที่ดี
มันจบแล้วพี่ เรือลำนี้มันใกล้จบแล้ว มันไม่สามารถพาเค้าไปถึงฝั่งได้แล้ว ผมควรปล่อยเค้าไป ให้เค้าเริ่มต้นใหม่ กับคนที่รักเค้าครับ
ผมไม่ต้องการให้ชีวิตของเค้ามาเสียเวลาเพราะผม ผมพูด ผมว่า ผมไล่ ยังไงเค้าก็ไม่ยอมไป จนสุดท้าย วันนั้นผมเลยให้เพื่อนผู้หญิง มาแล้วแกล้งเป็นแฟนผม ทุกอย่างมันจบลงแล้ว
ทุกวันนี้ผมนอนร้องไห้ทุกวัน ผมคิดถึงเค้าตลอดเวลา แต่ผมก็ดีใจนะ ที่วันนี้เค้าได้เจอกับคนที่รักเค้าแล้ว
ส่วนผมตอนนี้คงต้องนอนรอความ…อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมหลังนี้
รบกวนพี่ฝากบอกเค้าด้วยนะว่า…ผู้ชายคนนี้ขอโทษในสิ่งที่เกิดขึ้นวันนั้น ผมทำทุกอย่างเพื่อเค้า ยังคงคิดถึงเสมอ”
ขอขอบคุณ : Poramet Misomphop
