ผมชอบประโยคสุดท้าย “อย่าให้ทหารผูกขาดความรักชาติแต่เพียงผู้เดียว”
ในวันนี้เรามีเรื่องราวเกี่ยวกับการเกณฑ์ทหาร ซึ่งในช่วง 2 วันที่ผ่านมานั้น มีคนให้ตั้งกระทู้ต่างๆมากมาย และหนึ่งในนั้นก็คือผู้ชายคนนี้ที่เขาได้ทำการโพสต์ Social Media เกี่ยวกับการเกณฑ์ทหารในปัจจุบัน เราลองไปดูกันว่ามันตรงกับทัศนะวิสัยและความคิดของเราหรือไม่ โดยส่วนตัวแล้ว Admin ชอบบรรทัดสุดท้ายที่สุด
1. ผมจับได้ใบแดง ทบ.1 กาญจนบุรี เป็นอยู่ 2 ปี
2. เคยได้รับบทบาทเป็นทั้งคนถูกเกณฑ์ และไปเกณฑ์คนอื่น แถมเป็นคนถือไอ้ถังเขียวๆ ที่บรรจุใบดำใบแดงด้วย เลยได้เห็นสีหน้าของคนหนุ่มที่ดีใจและเสียใจชัดๆ
3. เสียงเชียร์จากบรรดาญาติโยมกระหึ่ม แดงๆๆๆ หารู้ไม่ว่าพอใครสักคนจับได้ใบแดง มันไม่ใช่เรื่องสนุก บางคนเสียโอกาสไป2ปี ทั้งที่มีโอกาสเรื่องงานเรื่องเงินที่ดีกว่าถ้าไม่ได้ติดทหาร บางคนเลิกกับภรรยา บางคนเพิ่งมีลูกอ่อนๆ ก็ต้องจำใจปล่อยให้ภรรยาดูแลคนเดียวไปก่อน
4. เวลาที่เราพูดว่า เป็นทหารก็ดีได้ประสบการณ์ แต่จริงๆ เป็นอะไรก็ได้ประสบการณ์ทั้งนั้นแหละ มนุษย์มันมีคำอธิบายดีๆ ให้ตัวเองเสมอ เช่น พออกหักก็บอกว่า ดีกว่ารักไม่เป็น
5. คำถามก็คือว่า “ครั้งหนึ่งในชีวิตลูกผู้ชาย” หรือคำว่า “ได้ประสบการณ์” นั้นได้อะไร ประสบการณ์แบบไหน กองทัพไม่เคยทำภาพออกมาชัดๆ ว่าคำว่าได้ประสบการณ์นั้น ได้ยังไง เข้าไปแล้วจะดีกับชีวิตยังไง
ส่วนใหญ่เรื่องที่สังคมรับรู้กันก็มาจากเรื่องเล่าที่รีวิวโดยคนที่เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพอย่างทหารเกณฑ์นั่นแหละ เช่น รบกับหญ้าจัดการกับมด คอยขับรถซื้อของ ซักกางเกงในให้ภรรยาผู้พัน เป็นทาส เป็นไพร่ ถูกซ้อมคากองพัน
6. ตอนเด็กๆ เราถูกทำให้เชื่อว่า เป็นทหารนั้นเท่ แต่ตลกนะ พอโตมาเราพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้ได้เป็นทหาร555 เราถึงได้เห็นภาพหลวงพี่กระโดดดีใจเมื่อจับได้ใบดำ หรือหนุ่มกล้ามโตบางคนเป็นลมหมดสติเมื่อพบว่ามือตัวเองล้วงได้ใบแดงขึ้นมา
ในมุม HR นี่คือความล้มเหลวขององค์กร องค์กร/บริษัทแบบไหนกันที่คนได้เข้าทำงานเสียใจร้องไห้เป็นลมสลบขณะที่คนไม่ได้เข้าไปดีใจฉิบหายจนต้องกลับไปต้มไข่ร้อยฟองเพื่อแก้บนที่ไปขอไว้ นี่เป็นความล้มเหลวขององค์กรทหารที่ควรทบทวนตัวเอง
7. เคยมีการประเมินหรือไม่ว่า ทหารเกณฑ์มีดีกว่าหรือไม่มีดีกว่า เมืองนอกมันมี ระบบความสมัครใจดีกว่า หารเกณฑ์เป็นความสิ้นเปลืองของกองทัพ และจ่ายแพงกว่า ถ้าจะพูดไปทหารเกณฑ์คือแรงงานไร้ฝีมือ เป็นนักรบที่ไร้ประสิทธิภาพ ความเชี่ยวชาญทางทักษะไม่มี เพราะชั่วโมงรบน้อย เป็นนักรบจับกัง
8. ทุกครั้งที่เทศกาลเกณฑ์ทหารมาถึง เรารู้สึกเสียดายอนาคตคนหนุ่มบางคน แต่บางคนเขาก็ชอบนะ มีช่วงนึงที่คนตกงานกันเยอะ แล้วเขาเห็นว่านี่เป็นช่องทางที่เขาเข้าไปอย่างน้อยก็มีเงินเดือน เป็นที่ๆ จะประคองตัวไปก่อนสักระยะ ถ้าชอบก็ไม่ว่ากันก็สมัครไปครับ แต่สำหรับคนที่มีทางเลือกดีกว่า เราก็ไม่อยากให้เขาต้องมาเสียโอกาส
9. ทหารจะรู้สึกอยู่เสมอ ว่าตัวเองคือคนพิทักษ์ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ เขาจะรู้สึกว่า มนุษย์ทหารคือผู้กอบกู้ เมื่อประชาชนทำบ้านเมืองพัง (ในทัศนะเขาคิดแบบนี้จริงๆ) เขาจะเข้ามากอบกู้ (ทำรัฐประหาร) และคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้น ทำในนามของความดี และความรัก (เขาเชื่อแบบนี้จริงๆ)
10. ผมมักบอกรุ่นน้องคนนึงที่ชอบคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำต่ำต้อย (เขาขายก๋วยเตี๋ยว) เสมอว่า
สิ่งที่เมิงทำไม่ต่ำต้อยหรอก เราทำอะไรก็ได้ในสิ่งที่เรารักและถนัด อย่างเมิงทำเตี๋ยวอร่อย นักเขียนคนนึงมากิน กินอร่อยมีแรงไปเขียนงานดีๆ วันนึงมีนักแต่งเพลงมาอ่านหนังสือเล่มนั้น แล้วเขาได้แรงบันดาลใจจากในหนังสือไปแต่งเพลง ผู้กำกับหนังคนนึงได้ฟัง ชอบ อยากเอาไปใส่ประกอบในหนัง คนทำงานศิลปะคนนึงมาดูหนัง ได้แรงบันดาลใจก็กลับไปทำงานศิลปะดีๆ
คือแต่ละอาชีพถ้าทำให้ดีมันส่งพลังถึงกัน เมิงจะทำอะไรก็ได้ นักธุรกิจ บาริสต้า เป็นหมอต้นไม้ ฯลฯ เมิงก็กำลังทำ “เพื่อชาติ” ใน “แบบของเมิง” ประเด็นของกูก็คือว่า
อย่าให้ทหารผูกขาดความรักชาติแต่เพียงผู้เดียว!
ขอขอบคุณ : Baipat Nopnom
