ชายที่มองไม่เห็นถือโครมไฟ (ข้อสั้นๆ ที่คนมักมองข้าม)
ในวันนี้ขอเสนอตอนที่ชื่อว่า ชายที่มองไม่เห็นกับโครมไฟ เรียกได้ว่าเป็นบทความสั้นๆ ที่ได้ความคิดดีๆและกำลังใจในการใช้ชีวิตมาก
ไม่ตรอกซอยหนึ่งทั้งมืดและแคบ และยังไม่มีแสงไฟให้ความสว่างแม้แต่น้อย มีอยู่คืนหนึ่งพระรูปหนึ่งเดินผ่านเข้ามายังตอกซอยเพื่อที่จะมุ่งหน้าไปยังอาราม ในช่วงนั้นเป็นช่วงที่มืดมากกระทั่งนิ้วมือทั้ง 5 ยังไม่อาจจะมองเห็น เพื่อเดินไปเรื่อยๆพระรูปนี้จึงเดินไปชนกับผู้อื่น และถูกผู้อื่นเดินชนไม่หยุดไม่หย่อน ซึ่งสร้างความลำบากให้มากยิ่งนัก
ตอนนั้นเอง มีชายผู้หนึ่งถือโครมไฟ เขาเดินเข้ามายังตรอกซอยดังกล่าวนี้ ทำให้เกิดแสงสว่างขึ้นพอสมควร พระท่านได้ยินคนเดินผ่านแล้วกล่าวว่า คนตามองไม่เห็นผู้นั้นช่างแปลกนัก ทั้งๆที่ทนมองไม่เห็นแท้ๆ แต่ใยทำไมถึงถือโครมไฟให้วุ่นวาย
เมื่อพระได้ยินก็รู้สึกแปลกใจ รอจนกระทั่งคนที่ตามองไม่เห็นถือโครมไฟคนนั้นเดินผ่านเข้ามา สิ่งใดเอ่ยถามว่า ขออภัยเถอะท่าน ท่านตามองไม่เห็นจริงๆหรือ?
ชายผู้นั้นได้ตอบกลับมาว่า ถูกต้องแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด ตาทั้งสองข้างของข้ามองไม่เห็น สำหรับตัวข้านั้นไม่ว่าจะเช้าสายบ่ายเย็น ก็รู้แล้วไม่ต่างกันทั้งสิ้น ทั้งยังไม่ทราบว่าแสงสว่างหน้าตาเป็นเช่นไร
พระได้ยินเช่นนั้นก็ยิ่งรู้สึกงงมากขึ้น เลยถามต่อไปว่า แล้วเช่นนั้นท่านจะถือโครมไฟไปทำเพื่ออะไร
ชายผู้ที่มองไม่เห็นตอบกลับมาว่า เนื่องจากข้าได้ยินคนพูดกันในช่วงเวลากลางคืน บอกว่าไร้แสงสว่าง คนตาดีก็เป็นเช่นเดียวกับข้า คือมองไม่เห็นสิ่งใด
เมื่อคู่ท่านเดินมาในปตรอกซอยที่มืดมิด โดนคนเดินชนสวนไปสวนมาใช่หรือไม่?
ท่านดูค่ายเองนั้นแม้ว่าจะเป็นคนที่มองไม่เห็น แต่ข้าก็ไม่โดนผู้อื่นเดินชนเลยแม้แต่ครั้งเดียว ทั้งๆที่เมื่อก่อนข้าก็เป็นเช่นเดียวกับท่าน คือโดนคนเดินชนบ่อยครั้ง แต่เมื่อข้าได้ถือโครมไฟนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างก็มองเห็นตัวข้า ตั้งแต่นั้นมาข้าก็ไม่เคยโดนผู้ใดชนอีกเลยสักครั้งเดียว
เมื่อพระได้ยินสิ่งที่ตัวเองสงสัยก็บรรลุปัญญา
การที่ได้ช่วยผู้อื่นเป็นประโยชน์สูงสุด ล้วนแล้วได้แต่สิ่งที่ดีกลับมาสู่ผู้ให้
เขียน / เรียบเรียงใหม่โดย : Postsara
แรงบันดาลใจจาก : พุทโธอวโล กิเตศวร
