อย่าเลื่อนไปนะ หากใครมีแม่อยู่ ขอเถอะหนา อ่านแล้วจะรักท่านมากขึ้น
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีแม่ ?
ถ้าเย็นนี้แม่เสียไปแม่จะได้อะไร คงจะได้เพียงแต่ข้าวต้มถ้วยเดียวและน้ำเปล่าครึ่งแก้ว ใส่ถาดเอาไปวางไว้ข้างโลงเท่านั้น แล้วลูกชาย ลูกสาวผู้โง่เขลาก็จะพากันไปเคาะข้างโลงของแม่ พร้อมกับพูดว่า
“แม่จ๋าลุกขึ้นมากินข้าวเถอะ แม่จ๋าลุกขึ้นมากินน้ำเถอะ แม่จ๋าพระมาแล้วฟังสวดนะแม่นะ”
แต่ในยามที่แม่มีชีวิตอยู่ เราจะได้ยินแต่คำว่า
“ลูกจ๋าลูกหิวหรือเปล่า ? ลูกอยากได้อะไรหรือเปล่า ? ลูกจ๋าเป็นอะไรลูกไม่สบายหรือเปล่า ?”
จะมีลูกซักกี่คนที่จะถามแม่ ในยามที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ หรือจะรอให้แม่จากไปซะก่อนแล้วค่อยถาม ถ้าคุณรักสิ่งใดให้ถนอมสิ่งนั้น รักษาสิ่งนั้น แล้วสิ่งนั้นจะอยู่กับคุณไปนาน ๆ ถ้าเรารักแม่ ต้องถนอมน้ำใจท่าน รักษาใจท่าน ถามท่านต้องการอะไร ? อยากไปไหน ? อยากทานอะไร ? ท่านเจ็บตรงไหนปวดตรงไหนบ้าง ? ตอนที่แม่มีชีวิตอยู่ไม่เคยสนใจท่านเลย แต่พอแม่เสียไปนำร่างที่ไร้วิญญาณของแม่ไปใส่โลงทองอย่างดี เอาไปไว้วัดที่โด่งดังแล้วนิมนต์พระมาสวด 7 วัน 7 คืน หวังว่าดวงวิญญาณของแม่จะไปสู่สุขคติโลกสวรรค์ นี่หรือคือสิ่งที่คุณจะมอบให้แม่
จัดห้องนอนเตียงนอนให้แม่ ในยามที่แม่มีชีวิตอยู่แม้ครั้งเดียว ก็ยังดีกว่าจัดงานใหญ่โตตอนแม่จากไป
มอบดอกไม้ พวงมาลัยให้แม่ ในยามที่แม่มีชีวิตอยู่ มีค่ากว่าพวงหรีดหลายร้อยพวงที่ประดับข้างโลง
หาน้ำเย็น ๆให้แม่ดื่ม ทำอาหารดี ๆ ให้แม่ทาน มีค่ากว่าจัดอาหารอันประณีตไปวางข้างโลง
โทรศัพท์ ไปถามไถ่สารทุกข์สุขดิบท่านบ้าง ดีกว่าจัดงานบุญใหญ่โตอุทิศให้ท่าน
ทำความดีมีความกตัญญูต่อแม่ ขณะมีชีวิตอยู่ ประเสริฐยิ่งกว่าการสำนึกบุญคุณได้เมื่อท่านเสียไป
ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีแม่ ? ใครจะมาดูแลเรา มาสนใจ รักเรา มาเป็นห่วงเป็นใยเราเท่ากับคุณพ่อคุณแม่ ในโลกนี้ไม่มีอีกแล้ว รักใดไหนเล่าเท่ารักที่เกิดจากพ่อแม่ เป็นรักที่บริสุทธิ์ใจ เป็นรักที่ยิ่งใหญ่ เป็นรักที่แท้จริง
“อันรักใดไหนเล่าเท่ารักลูก จิตพันผูกสายโลหิตสืบเชื่อสาย เป็นความรักบริสุทธิ์ดุจใจกาย เป็นเครื่องหมายประจักษ์รักซื่อตรง”
เมื่อคุณได้อ่านบทความนี้จบแล้ว เย็นนี้กลับไปกราบตักท่าน ถามไถ่ท่านสิว่ามีความสุขหรือมีความทุกข์หรือไม่ ต้องการอะไร อย่าอายในการทำความดี มีอะไรช่วยท่านได้ช่วยเลยอย่านิ่งดูดาย หากไม่แสดงความกตัญญูต่อท่าน อาจจะไม่มีโอกาส ทำตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังว่าตอนที่แม่อยู่น่าจะปฏิบัติกับท่านเป็นอย่างดี รู้ตัวแล้วตอนนี้ให้รีบกลับไปทำ
“ให้ของขวัญแก่แม่นับแต่นี้ ด้วยการทำความดีต่อพ่อแม่
ให้ท่านได้ประจักษ์รักของเรา ดีกว่าเฝ้าทำบุญให้เมื่อวายชนม์”
อย่าให้ความรัก ความสำคัญกับแม่ ผู้มีพระคุณเฉพาะในวันแม่ 12 สิงหาคม เท่านั้น แต่จงทำทุกวันให้เป็นวันแม่ เหมือนกับความรักที่แม่มีให้ลูกทุก ๆ วันตั้งเกิดจนจากไป หมั่นดูแลรักษาถนอมจิตใจของท่านให้ดี เพราะเรามีแม่ได้เพียงคนเดียวเท่านั้นในโลกนี้
อย่าปล่อยให้หญิงแก่ ๆ คนหนึ่งที่รักเรามากที่สุดในโลก ต้องอยู่ในความโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงา ต้องตรอมใจเพราะลูก ๆ ที่ท่านรักแต่ไม่รักท่าน ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีแม่ ?
“ขอบูชาและเทิดทูนพระคุณแม่ของแผ่นดิน ขออุทิศความดีจากบทความนี้ให้แด่คุณแม่ทุก ๆ คน”
ถ้าผู้ได้ริแช่งด่าว่าทำร้ายบุพการีทีมีพระคุณกับเรา ชีวิตนี้จะไม่พบความเจริญ
เรียบเรียงโดย : Postsara
