คิดให้ดี ก่อนซื้อของจากคนจน (อ่านจบแล้วจะเปลี่ยนความคิด)

คิดให้ดี ก่อนซื้อของจากคนจน (อ่านจบแล้วจะเปลี่ยนความคิด)

“เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย” เป็นภาษิตที่ยังเกิดขึ้นและพบเห็นได้ในสังคมปัจจุบัน โดยเฉพาะกับชาวบ้านที่ขายของราคาถูกริมทาง ทั้งแดดร้อน ความเหนื่อยเมื่อล้า แลกกับกำไร 5 บาท 10 บาท แต่ร้านค้าเหล่านี้มักจะถูกต่อรองราคาอยู่เสมอ และมักจะเป็นคนมีเงิน มีกำลังซื้อเสียด้วยที่ชอบเอาเปรียบ แต่เมื่อเดินเข้าห้างกลับจ่ายเงินหลักพันหลักหมื่นได้อย่างไม่นึกเสียดาย เพียงเพื่อรักษาหน้าตา

ดังเช่นเรื่องราวที่เราหยิบยกมาเป็นอุทาหรณ์และข้อคิดให้กับทุกคนในวันนี้ บางคนอาจจะเคยมีประสบการณ์ตรง อาจจะเปลี่ยนความคิดของคุณไปตลอดกาล เป็นเรื่องราวระหว่าง คุณนาย กับ ชายชราขายไข่ เรื่องมีอยู่ว่า…

คุณนาย : ฉันต้องการซื้อไข่ 6 ฟอง ลดเหลือ 25 บาทได้ไหม (ซึ่งราคาขายจริงอยู่ที่ 30 บาท)

ชายชราตอบว่า อยากซื้อเท่าไรอยากจ่ายเท่าไรก็แล้วแต่คุณนายจะสะดวก นี่อาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีของผมก็ได้ เพราะตั้งแต่เช้า ยังขายไข่ไม่ได้เลย

คุณนายเดินกระหยิ่มยิ้มย่องหิ้วไข่ 6 ฟอง ไปขึ้นรถเก๋งที่มีเพื่อนๆ นั่งรออยู่ ด้วยความถูกใจที่สามารถซื้อไข่ได้ในราคาถูกกว่าที่พ่อค้าขาย

หลังจากนั้นคุณนายและผองเพื่อน พากันไปรับประทานอาหารที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ และกินกันอย่างเพลิดเพลิน แต่กินไม่หมด ยังเหลืออีกมากมายเยอะแยะ

เมื่ออิ่มหน่ำจึงเรียกพนักงานมาเก็บเงิน ราคาทั้งหมด 1,400 บาท คุณนายยื่นเงินจ่ายไป 1,500 แถมบอกว่า “ไม่ต้องทอนนะคะ”

เงิน 100 บาท มันธรรมดามากสำหรับเจ้าของภัตตาคาร

แต่สำหรับพ่อค้าไข่ชรา กว่าจะได้ 100 บาท มันอาจจะเป็นความเจ็บปวดของเขาก็ได้

ประเด็นสำคัญ คือว่า ทำไมเราจึงรู้สึกพอใจ เวลาที่สามารถต่อรองราคาเวลาซื้อของจากพ่อค้าแม่ค้าที่เป็นชาวบ้านผู้ซึ่งมีความลำบาก บางคนมักจะต่อรอง

เราจะเป็นสุขมากเมื่อต่อราคาได้ถูกกว่าราคาที่เขาขายแม้เพียง 10 บาท 20 บาท แต่ทำไมเราไม่เคยต่อรอง และยินดีจ่ายให้กับราคาสินค้าราคาแพงๆ ที่วางขายในห้าง ในร้านใหญ่โตที่เขาโก่งราคาไว้เรียบร้อยหมดแล้ว

พ่อของผม ชอบซื้อของจากคนจนๆ และให้ราคาสูงเกินไปจากที่เขาตั้ง ทั้งที่บางทีพ่อไม่ได้ต้องการสินค้าเหล่านั้น

พ่ออาจจะต้องการช่วยเหลือพวกเขาเพื่อนำไปใช้เลี้ยงครอบครัวเขาก็ได้ คล้ายกับเป็ฯการช่วยเขาโดยไม่ลดศักดิ์หรือคุณค่าของอีกฝ่ายลง

ผมเคยถามพ่อดูว่าทำไมพ่อทำแบบนั้น พ่อตอบว่า “มันเป็นการทำบุญ ที่มีคุณค่ามากนะลูก”

ยังมีอีกเรื่องที่อยากให้ทุกคนได้และคิดตาม เป็นเรื่องเกี่ยวกับการต่อราคาอันน่าสะเทือนใจ

ที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงของลุงขายมะพร้าว ผู้ซึ่งถูกคนรวยต่อราคา

ใครๆ ก็ต้องเคยต่อราคาเวลาซื้อของตามข้างทางอยู่แล้ว แต่ความคิดของเราเปลี่ยนไป

เมื่อได้อ่านบทความในเพจเพจหนึ่ง เป็นการสนทนาต่อราคาระหว่างคนซื้อกับคนขาย เนื้อหาไม่ได้ยืดยาวอะไรมากนัก แต่แฝงไปด้วยข้อคิดเล็กๆ น้อยๆ ที่อาจทำให้เรา ฉุกคิดและนึกย้อนกลับมามองตัวเอง ว่าสิ่งที่เราทำนั้นสมควรหรือไม่

มะพร้าวน้ำหอม ราคาลูกละ 30 บาท แต่คนซื้อบอกว่าแพงไป

คนซื้อ : มะพร้าวน้ำหอม ลูกละ 30 บาท ทำไมขายแพงจัง ลดเหลือ 15 บาทได้ไหมลุง

คนขาย : คงลดให้ไม่ได้หรอก เพราะเป็นมะพร้าวที่ปลูกเอง ไหนจะค่าแรงค่าขนส่ง และเอามาขายอีก ยืนตากแดดขายทั้งวัน คิดแค่ค่าต้นทุนก็เกิน 15 บาทแล้ว

ณ ตอนนั้น ในมือของคนซื้อถือแก้วกาแฟคาปูชิโน่จากร้านดังอยู่ คนขายจึงถามกลับไป

คนขาย : แล้วกาแฟที่ถืออยู่ในมือราคาเท่าไร

คนซื้อ : 150 บาท

คนขาย : แล้วคุณได้ต่อราคาเขาไหม?

คนซื้อ : จะบ้าเหรอ กาแฟเขามียี่ห้อ จะต่อราคาได้ไง

คนขาย : กับคนรวย คุณไม่ต่อสักบาทเดียว แต่พอกับคนจน คุณกลับต่อราคาลงถึงครึ่งหนึ่ง

คนซื้อยืนอึ้ง พูดอะไรไม่ออก

เป็นเรื่องจริงที่เราเถียงไม่ออกเหมือนกัน

เกิดคำถามว่า

เพราะอะไรเราจึงต่อราคากับพ่อค้าจนๆ ที่ต้องยืนขายของกลางแดดร้อน

แต่กลับไม่เคยต่อราคากับผู้ค้าที่ร่ำรวยตามห้างฯ หรือภัตตาคาร

ทำไมจึงต้องมาเอาเปรียบคนจนที่ต้องดิ้นรนและทำงานหนัก

ถ้าเราเป็นหนึ่งในคนที่ร่วมเอาเปรียบคนจนอยู่

เรายอมจ่ายเงินในห้างสรรพสินค้า และร้านอาหารหรูเป็นพันๆ ได้

แต่กลับต่อราคากับคนจน ผู้ซึ่งต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงตัวเองและครอบครัว

อย่าต่อราคากับคนหาเช้ากินค่ำเลย อะไรที่ช่วยได้ก็ช่วยกันเถอะ

บางครั้งเราซื้อของจากคนขายของริมทางเพราะอยากช่วยอุดหนุน ไม่ได้อยากได้หรืออยากกินเป็นพิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นคนสูงอายุเราจะยิ่งสงสารและอยากอุดหนุน

เงินที่เรามองว่าน้อยนิด สำหรับบางคนอาจเป็นจำนวนที่มากและสามารถใช้ประทังชีวิตได้หลายวัน เงินจำนวนเล็กน้อยจากเราอาจเป็นความสุขอย่างยิ่งยวดในชีวิตของเขา การถูกต่อรองราคามากๆ ทั้งที่สิ่งของนั้นไม่ได้มีราคาแพง คนทำมาหากินก็รู้สึกหมดกำลังใจได้ บางทีกำไรที่เขาได้รับอาจจะเป็นจำนวนเงินที่คุณไปขอต่อรองเขามานั่นเอง “ความสุขยิ่งให้ยิ่งได้รับ” อย่าเอาความสะใจเพียงเล็กน้อยไปสาดใส่ความรู้สึกของคนที่ตั้งใจทำมาหากินโดยสุจริตเลย

ขอบคุณข้อมูลจาก : pantip