โบราณว่า ”ผู้หญิงมีกรรม” สังเกตได้จาก 7 ลักษณะ
คนทั่วไปมักจะชอบพูดกันว่า ถึงคราวกรรมตามสนอง จะต้องชดใช้เวรกรรม แต่จะมีสักกี่คนที่เชื่ออย่างจริงๆจังๆ ส่วนมากแล้วนั้นจะเป็นพวกเชื่อแต่ปาก พูดตามความเคยชินของคนทั่วไป ที่พูดเช่นนี้เพราะว่าสังเกตได้ว่า คนที่พูดเรื่องกรรมดีกรรมชั่วนั้น เขาพูดโดยที่ตัวเขาเองไม่ได้มีความเชื่อว่ามีจริง เพราะถ้าเชื่อว่าเวรกรรมมีจริง ทำไมเขายังทำกรรมชั่วอยู่อีก
คนที่ประพฤติแต่กรรมดีในชาติปางก่อน สิ่งที่ได้รับในชาตินี้คือสิ่งที่ดีงาม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของรูปร่างหน้าตา ผิวพรรณ เชื้อชาติ วงศ์ตระกูล รวมทั้งมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดี มีชีวิตตั้งอยู่บนความสุขสบาย แต่คนที่สร้างผลกรรมแต่ชาติปางก่อน สิ่งเป็นกรรมย้อนกลับคืนสนองในชาตินี้ คือความทุกข์ยากลำเข็ญ รูปร่างหน้าตาชั่วช้าอัปลักษณ์ มีวงศ์ตระกูลที่ต่ำต้อย คำเนินชีวิตอยู่บนความทุกข์ทรมาน”
1. ชาตินี้ ผิวตกกระ ผิวพรรณไม่ผุดผ่อง รูปร่างหน้าตามองแล้วไม่ดี
– ชาติก่อนเป็นคนโกรธง่าย แค้นเคือง พยาบาท เวลาโกรธแล้วแสดงอาการโกรธออกมาให้เห็น ขาดความอดกลั้น ไม่มีขันติ ไม่ถวายจีวร หรือให้เสื้อผ้าสวยๆ เป็นทานแก่ผู้อื่น
2. ชาตินี้หน้าตาจึงไม่งดงามหน้ามองดูเเปลก คิ้วบาง กามใหญ่
– ชาติก่อนเอ๊ะอะอะไรก็ชอบ “โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ” การที่คนไหนมีวาสนาบารมีเหนือนางสนมทั้งหลายก็เพราะบุญจากที่นางไม่เป็นคนขี้อิจฉานั้นเอง
3. ชาตินี้ดวงตาจะไม่สวย ตาเหลือก โปน ตาเหล่ เบี้ยว
– ชาติก่อนเป็นคนมองตาขวางใส่คนอื่นเวลาโกรธ หรือชอบมองค้อน
4. ชาตินี้เกิดมาทำอย่างไรได้อย่างนั้น ปากเบี้ยว มีใฝที่ปาก จมูกเบี้ยว ปากโต คางยื่นคางใหญ่ มาเป็นพรวน แล้วแต่ว่าตอนทำ ไปเบ้ปากขยิบตาท่าไหน
– ชาติก่อน เวลาใครทำความดี ชอบทำหน้าหมั่นไส้ใส่ ( ประมาณว่า ยักคิ้วหลิ่วตา ทำปากแบบ “ชิส์ ก็ไม่รู้สินะ” ทำหน้าตาปาเผยอ มองตวัด)
5. ชาตินี้คางจะผิดรูป ในทางโลก พูดจาอะไรให้คนอื่นฟัง คนอื่นจะไม่เชื่อ แม้ว่าจะจริง จะถูกมากแค่ไหนก็ตาม
– ชาติก่อนพูดพร่ำเพรื่อไม่น่าฟัง น่ารำคาญไว้เยอะ
6. ชาตินี้ฟันจะไม่เป็นระเบียบ ฟันเหยิน ฟันไม่สวย
– ชาติก่อนเป็นคนพูดจา “นินทา ใส่ความ” ว่าร้ายคนอื่น
7.ชาตินี้เวลาจะพูดต้องเผยอปาก ไม่อย่างนั้นจะออกเสียงไม่ชัด ชาตินี้พูดจาคนจะไม่เชื่อถือ และจะถูกใส่ความ ให้ร้าย ทั้งที่ไม่มีมูล บางคนอาจต้องขึ้นศาลหรือติดคุกฟรี ทั้งที่ไม่มีความผิด
– ชาติก่อนเป็นคนพูด “ปลด,โกหก”
เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในอ่าน
