ลองไม่มีเงิน จะเหลือเพื่อนดีๆอยู่กันสักกี่คน
ความแตกต่างระหว่าง มิตรแท้ กับมิตรเทียม หลายคนเคยเจอ
สำหรับในทางพระพุทธศาสนา จะกล่าวถึงเรื่องเพื่อนไว้ดังนี้ เพื่อนแท้จะเป็นคนที่คอยชักจูงและคอยพูดสนับสนุนให้เราไปในทิศทางที่ดี จะนำพาเราไปในช่วงเวลาดีๆ ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ยกยอปอปั้น
สำหรับเพื่อนที่ไม่แท้ เรียกว่ามิตรเทียม นั่นหมายความว่า เพื่อนที่พาเราไปในทิศทางที่แย่ พาเราไปในทางที่เสื่อมลง ทำให้ชีวิตของเราต่ำลงไปอีก
และในวันนี้เราจะมากล่าวถึงมิตรแท้และมิตรเทียม มาดูกันว่า คนรอบข้างของคุณเป็นมิตรแท้หรือมิตรเทียมกันแน่
4 มิตรแท้ บุคคลที่น่ายกย่อง
1. มิตรมีอุปการะ คอยคุ้มครองป้องกันเพื่อนของตน ทั้งเป็นที่พึ่งของเพื่อนได้ และเพื่อนก็พึ่งได้
– ป้องกันเพื่อนผู้ประมาท
– ป้องกันทรัพย์สมบัติของเพื่อนผู้ประมาท
– เมื่อมีภัยเป็นที่พึ่งพำนักได้
– เมื่อมีธุระ ช่วยออกทรัพย์ให้เกินกว่าที่ออกปาก แม้แต่ชีวิตเรายังสละได้
2. มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ เพื่อนสนิทเหมือนญาติ ไว้วางใจกัน คอยช่วยเหลือเกื้อกูล
– บอกความลับแก่เพื่อน ต่างฝ่ายต่างเผยความลับของตนแก่เพื่อน ถ้าความลับนั้นมีจุดอ่อนหรือปมด้อยก็ช่วยกันแก่ไข และ เป็นการให้ความไว้วางใจซึ่งกันและกัน
– ปิดความลับของเพื่อน ไม่ให้ผู้อื่นรู้
– ไม่ละทิ้งยามวิบัติ เมื่อเวลาที่เพื่อนตกทุกข์ได้ยากก็คอยช่วยเหลือไม่ละทิ้ง
– แม้ชีวิตก็อาจสละแทนได้
3. มิตรแนะนำประโยชน์ เพื่อนที่คอยแนะนำแต่ในทางที่ดี มีลักษณะเหมือนครู
– ห้ามไม่ให้ทำชั่ว
– แนะนำให้ทำแต่ความดี
– ให้ฟังในสิ่งที่ยังไม่เคยทำ
– บอกไปสู่อนาคตอันสดใส ด้วยการแสวงหาความรู้หรือปัญญา
4. มิตรมีความรักใคร่ ได้แก่ เพื่อนประเภทสหาย มีลักษณะสำคัญ 4 ประการคือ
– ทุกข์ ทุกข์ ด้วย หรือ ไม่ยินดีด้วยความเสื่อมของเพื่อน
– สุข สุข ด้วย หรือ ยินดีด้วยความเจริญของเพื่อน
– โต้เถียงผู้ที่ติเตียนเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนอื่นติเตียนเพื่อนของเรา ไม่ว่าต่อหน้าและลับหลัง ก็ช่วยพูดจาชี้แจงให้เข้าใจซึ่งกันและกัน เพื่อนไม่ให้เพื่อนเสียหาย
– รับรองคนพูดสรรเสริญเพื่อน หมายถึง เมื่อเห็นคนพูดจาชมเชยเพื่อนก็พูดจาสนับสนุน
4 มิตรเทียม เพื่อนที่พาล่มจม
1. คนปอกลอก คนประเภทนี้ไม่ใช่มิตรแต่แสดงตัวว่าเป็นมิตร ซึ่งหวังผลประโยชน์จากคนที่คบด้วย
– คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว
– เป็นคนเสียให้น้อย แต่คิดเอาให้ได้มาก
– มีภัยเห็นแก่ตัวไม่ยอมช่วยเหลือใคร แต่เมื่อตนประสบปัญญาแล้วจึงมาแกล้งแสดงตัวเป็นมิตร
– เป็นคนคบเพื่อนเพราะเห็นแก่ประโยชน์ของตัว
2. คนดีแต่พูด พูดในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์
– เก็บของล่วงแล้วมาปราศรัย(พูด) คือ พวกที่คอยเรียกร้องความสนใจ ส่วนใหญ่แล้วจะเอาเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตมาพูด
– อ้างเอาของที่ยังไม่มีมาปราศรัย คือ พวกที่ชอบพูดในเรื่องของอนาคต พูดในทำนองการพยากรณ์ ทำตัวเป็นผู้รอบรู้
– สงเคราะห์ด้วยสิ่งที่หาประโยชน์มิได้ คือ ถ้าช่วยเหลือคนที่คบกันอยู่ก็จะช่วยเหลือแบบเล่น ให้สิ่งที่ไม่มีประโยชน์
– ออกปากพึ่งมิได้ เมื่อเพื่อนต้องการพึ่งเพราะมีความเดือดร้อนบางอย่าง ก็บ่ายเบี่ยงแบ่งรับแบ่งสู้
3. คนหัวประจบ เป็นคนที่คอยตามใจเพื่อน ให้เพื่อนเป็นผู้นำส่วนตนนั้นทำตัวเป็นผู้ตาม เพราะหวังผลประโยชน์ไม่ว่าสิ่งใดก็สิ่งหนึ่ง
– จะทำชั่วก็เออออ
– จะทำดีก็เออออ
– ต่อหน้าว่าสรรเสริญ
– ลับหลังนินทาเพื่อน
4. คนชักชวนในทาง ฉิ บ หาย คบเพื่อนเพื่ออาศัยเพื่อนเป็นเครื่องมือหาความสนุกเพลิดเพลิน
– ชักชวนให้ดื่มน้ำ เ ม า อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท
– ชักชวนเที่ยวกลางคืน
– ชักชวนให้มัว เ ม า ในการเล่น
– ชักชวนเล่นการ พ นั น
เรียบเรียงโดย : Postsara
ขอขอบคุณ : dhammajak, wikihow
