แม่มาขอยืมเงิน 4000 แต่ให้เขียนสัญญา 4 แสน หลังจากไปเขารู้ความจริง

0

แม่มาขอยืมเงิน 4000 แต่ให้เขียนสัญญา 4 แสน หลังจากไปเขารู้ความจริง

ในเมื่อไม่นานมานี้มีเรื่องราวหนึ่ง ที่ได้อ่านแล้วรู้สึกดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลายอย่าง เราจึงขอบอกให้กับท่านได้อ่านกัน เป็นเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งที่มีลูกชาย 2 คนและมีลูกสาว 1 คน

โดยเรื่องราวนั้นมีว่า ป้าบุญมีลูกชาย 2 คนและลูกสาวอีก 1 คน แต่ลูกของเขาทั้งสองคนนั้นล้วนแล้วไม่ได้เรื่อง มีแต่เพียงลูกสาวที่พอจะพึ่งพาได้ พออายุเริ่มมากขึ้น สุขภาพของป้าบุญก็เริ่มแย่ลง ลูกชายทั้งสองคนก็ไม่เคยมาดูดำดูแดงเลย

พอลูกสาวรู้ว่าป้าบุญนั้นป่วย ก็ปรึกษากับลูกเขยว่า ให้แม่อยู่บ้านคนเดียวไม่ได้แน่ๆเลย ในเมื่อพี่ชายของเขาทั้งสองคนนั้นไม่ดูแลแม่ ถ้าอย่างนั้นฉันขอกลับไปดูแลแม่ของฉันแล้วกัน

คนที่เป็นลูกเขยก็เข้าใจดี บอกว่าให้กลับไปดูแลแม่เป็นสิ่งที่คุณควรทำ เอาเป็นว่าเธอกลับไปเดี๋ยวเรื่องที่บ้านผมจะเป็นคนจัดการเอง

คนที่เป็นลูกสาวกลับไปดูแลแม่อย่างตั้งใจ แม่ไม่สบายจะต้องใช้เงิน อุตส่าห์ไปขอเงินจากพี่ชายคนโต เขาก็บอกว่าไม่มีเงิน จะต้องใช้เงินดูแลแฟนใหม่ของเขา

พอไปขอร้องพี่ชายคนรอง เขาก็บอกว่า แกกลับไปรอที่บ้านเถอะ เดี๋ยวถ้ามีเงินจะส่งไปให้เอง อย่ามาเซ้าซี้วุ่นวายนัก แค่แม่ไม่สบายเอง

ลูกสาวไม่ได้มีฐานะร่ำรวยอะไร แต่ก็ยังโทรไปบอกกับแฟนของเขาให้ส่งเงินมาให้หน่อย คนที่เป็นลูกเขยก็เลยเอาข้าวของที่บ้านไปจำนำ แล้วได้เงินมา 4,000 บาท ก็เลยส่งให้ทั้งหมด

แม่บุญ : ลูกเอ๋ย เงินจำนวนนี้แม่รับไว้เฉยๆไม่ได้ ลูกจะต้องเขียนไว้เป็นสัญญากู้

ลูกสาว : แม่จ๋า แม่เป็นแม่ของหนู นี่เป็นสิ่งที่หนูควรทำ ไม่ต้องมาเขียนสัญญากู้หรอกค่ะ

คนเป็นแม่ก็ยังยืนกราน สุดท้ายเขาก็เลยยอมให้แม่เขียนสัญญากู้เงินง่ายๆ แถมยังเซ็นลายเซ็นแล้วปั๊มลายนิ้วมืออีกด้วย

พอลูกสาวได้อ่านก็สงสัยว่า แม่เขียนผิดหรือเปล่า หนูให้แม่ไป 4,000 บาท แต่ทำไมแม่เขียน 4 แสน

แม่ก็บอกกลับมาว่า : แกไม่ต้องไปสนใจอะไรหรอก เก็บสัญญากู้นี้เอาไว้ให้ดีก็พอ

พอช่วงเวลาผ่านไป 3 เดือน แม่ก็จากไป เหลือไว้เพียงความดี และบ้าน

ลูกชายทั้งสองคนรีบกลับมาบ้าน ร้องไห้ไม่ถึง 5 นาที ก็พูดถึงในเรื่องของการขายบ้าน บอกว่าจะขายบ้านของแม่ทิ้ง แล้วจะได้นำเงินมาแบ่งกัน

แต่สุดท้ายเขาก็ขายบ้านของแม่จนได้ ได้เงินมา 500000 เตรียมที่จะแบ่งเงินกันสองคน

ผู้ใหญ่บ้านได้พาลูกสาวของป้าบุญ มาหาลูกชายทั้งสองคนแล้วบอกว่า แม่ของพวกเอ็งตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ฝากให้ลุงเป็นคนจัดการ แกบอกว่าลูกสาวของแกเป็นคนกตัญญูนะ แบ่งสมบัติให้ลูกสาวของเขาด้วยส่วนนึง

ลูกชายทั้งสองคนก็บอกว่า : ลูกสาวของแม่ที่แต่งงานออกไปแล้วก็เหมือนกับน้ำที่สาดออกไป ตามธรรมเนียมแล้ว สมบัติจะต้องเป็นของพวกผม 2คน พวกเราก็กลัวว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ ก็เลยให้แม่เขียนเอาไว้อย่างชัดเจนว่ายกบ้านให้ลูกชายทั้งสองคน ในตอนนั้นลุงผู้ใหญ่ก็อยู่ด้วย

ผู้ใหญ่บ้านพูด ข้ารู้อยู่แล้วหนังสือฉบับนั้นข้ารู้ แต่มันมีเขียนไว้อยู่ว่า หลังจากที่แม่เองเสีย หนี้สินทั้งหมดก็เป็นของลูกชายทั้งสองคนที่จะต้องชดใช้ให้แม่ด้วยใช่ไหม?

ลูกชายทั้งสองคนก็พยักหน้า ตอนแรกลูกชายคิดว่าแม่มีเงิน ก็เลยไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่

ในตอนนั้นเอง ผู้ใหญ่บ้านก็ให้ลูกสาวหยิบสัญญากู้เงินออกมา แล้วก็บอกว่า “แม่ของเองติดเงินลูกสาวอยู่ 400,000” เงินนี้เอ็งจะต้องเป็นคนชดใช้ทั้งหมด พวกเอ็งจะต้องทำตามสัญญามรดกและสัญญากู้ ไม่อย่างนั้นก็ไปฟ้องร้องเอา จริงๆแล้วสิ่งที่พวกเอ็งทำกับแม่ของเอ็ง ก็ไม่ควรได้อะไรไปเลยนะ เอาไปแบ่งกันคนละ 5 หมื่นก็ถือว่าไม่น้อยแล้วนะ

ลูกชายทั้งสองคนลังเลอยู่หลายวัน ก่อนที่จะส่งมอบเงิน 400000 ให้กับลูกสาว พร้อมกับน้ำตาที่เสียคนที่รักที่สุดไป

หลังจบเรื่องนี้ ชาวบ้านก็ชื่นชม 3 คนเป็นอย่างมาก 1 คือลูกสาวที่กตัญญู 2 คือป้าบุญที่ฉลาด 3 ผู้ใหญ่บ้านที่มีความยุติธรรม

ภาพ / เขียน / เรียบเรียงโดย : Postsara

ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทุกกรณี

Facebook Comments

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here