สาวแต่งงานกับคนรวย มีลูกให้ไม่ได้ “ต้องหย่า” หลังแต่งใหม่ทำให้เขาพูดไม่ออก

เรื่องเล่าประสบการณ์ชีวิตการแต่งงานของหญิงสาวคนหนึ่ง ที่มีบทเรียนเกี่ยวกับชีวิตคู่ทำให้เธอรู้ว่าความรัก ความซื่อสัตย์อย่างเดียวคงไม่พอ และการมองคนที่ภายนอกอย่างเดียวไม่ถูกต้อง เพราะนั่นอาจไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นเสมอไป

เรื่องราวมีอยู่ว่า

เรามีพี่น้อง 2 คน มีพี่ชายและเราเป็นคนที่สอง เราเป็นเด็กหัวดีเรียนหนังสือเก่งมาตั้งแต่เด็ก ๆ จนใคร ๆ ต่างก็บอกว่าเราต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยดี ๆ ได้แน่ ๆ ส่วนพี่ชายเป็นเด็กค่อนข้างดื้อเรียนไม่เก่ง ชอบโดดเรียน เกรเร มีแต่เรื่องชกต่อย จนพ่อแม่ผิดหวังในตัวพี่ชายมาก

พ่อแม่บอกเราว่าต้องตั้งใจเรียนให้ดี อย่าทำให้พ่อแม่ต้องอายเพราะพี่ชายก็ฝากความหวังอะไรไว้ไม่ได้ ยิ่งทำให้เราต้องขยันเรียนมากยิ่งขึ้น แล้วในที่สุดผลการเรียนก็ออกมาดีเยี่ยม เราสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังได้

ตอนสมัยเรียนมีผู้ชายมาจีบเราเยอะมาก แต่เราไม่ได้สนใจก็ปฏิเสธไปหมดทุกคนที่เข้ามา เพราะเห็นว่าพวกเขาดูไม่เป็นผู้ใหญ่พอ เพราะเราต้องการผู้ชายที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่เป็นผู้นำและมีเงินให้เราพึ่งพาได้

หลังเรียนจบเราไปงานเลี้ยงงานหนึ่ง ก็ได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเขาฐานะดีมาก เขาเป็นคนขยันทำงานสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตัวเองตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ ม.ปลาย ใช้เวลาหลังเลิกเรียนเพื่อทำงาน จนตอนนี้เขาได้เป็นเจ้าของบริษัทใหญ่

พอเขารู้ว่าเราเรียนจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดัง เขาก็มีความสนใจเรามาก เขาได้บอกกับเราว่า “ความฝันที่ยิ่งใหญ่ของเขาก็คือการเรียนมหาวิทยาลัย แต่ในตอนนั้นที่บ้านเขาจนมาก เขาเลยไม่มีโอกาสได้เรียน”

หลังงานเลี้ยงจบลงเราได้แลกเบอร์โทรกันไว้ เขาให้ความช่วยเหลือเราทำให้เราได้ทำงานที่ดี ช่วยเราหาบ้านอยู่ พาเราไปรู้จักเพื่อนสังคมใหม่ ๆ ซึ่งตอนนั้นเรารู้สึกขอบคุณเขามาก ๆ

และหลังจากนั้นครึ่งปีเราสองคนก็ตกลงแต่งงานกัน ชีวิตหลังแต่งงานคนในครอบครัวของเขาก็ดีกับเรามาก แม่ของเขาอยากให้พวกเรามีลูก เพื่อจะได้มีหลานให้ท่านอุ้มเร็ว ๆ

แต่แต่งงานมา 3 ปีแล้ว เราก็ไม่สามารถมีลูกให้เขาได้ ตั้งแต่นั้นมาทำให้คนในครอบครัวของเขาเริ่มเย็นชาใส่เรา พูดกับใครก็ไม่มีใครพูดด้วย ทำอะไรให้ก็ไม่มีใครสนใจ เรารักเขามาก เราดูแลเขา ดูแลบ้าน ดูแลคนในครอบครัวเขาด้วยดีมาโดยตลอด และเราก็ซื่อสัตย์กับเขาไม่เคยคิดนอกใจหรือมีเรื่องให้เขาไม่สบายใจเรื่องมือที่สามเลย แต่เพราะเรามีลูกให้เขาไม่ได้ สามีจึงขอให้เราหย่า แล้วอีกไม่นานเขาก็ไปแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ที่มีหน้าตาสวยมาก ๆ

ส่วนเราหลังจากหย่ากับสามีเเล้วก็กลับบ้านมาอยู่กับพ่อแม่ด้วยความเสียใจ ผิดหวังในตัวอดีตสามีมาก ๆ เราเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้พ่อแม่ฟัง ท่านก็เสียใจมากที่เราต้องเจอสามีและครอบครัวของสามีที่เป็นแบบนี้ แล้วท่านก็ปลอบใจเราและบอกเราว่าไม่เป็นไรท่านจะหาสามีเป็นคนในหมู่บ้านให้

เราก็คิดในใจว่าผู้หญิงแบบเรา จะต้องไปแต่งงานกับเกษตรกรธรรมดา ๆ ได้ยังไงกัน แต่พอมาคิดทบทวนดูถ้าเราไปแต่งงานกับผู้ชายในเมืองที่มีนิสัยเจ้าชู้คงต้องมานั่งเสียใจแน่ ๆ งั้นยอมแต่งงานกับผู้ชายบ้าน ๆ คงจะฝากชีวิตไว้ได้

หลังจากพ่อแม่แนะนำให้ได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาดีกับเรามาก ๆ ไม่รังเกียจที่เราเคยแต่งงานมาก่อน และเราก็บอกกับเขาว่าเรามีลูกไม่ได้ เขาพูดมาประโยคหนึ่งที่ทำให้เราซาบซึ้งจิตใจเขามาก ๆ เขาบอกเราว่า “ถ้าเรามีลูกด้วยกันไม่ได้เราก็อยู่ด้วยแค่กันสองคนดูแลกันไปจนแก่เฒ่า ไม่มีใครเคยบอกไว้ว่าการมีลูกคือชีวิตที่มีความสุขที่สุด การไม่มีลูกก็มีความสุขที่สุดในแบบของเราได้” เขาเป็นสุภาพบุรุษสำหรับเรามาก

คบกันได้ 1 ปีเราก็ตกลงแต่งงานกัน เราจากที่เคยแต่งงานกับคนรวย แต่ในตอนนี้ต้องมาแต่งงานกับเกษตรกรแต่ด้วยเขาเป็นคนดีและเราก็รักเขา เราเตรียมสำหรับชีวิตที่ลำบาก เพราะว่าเราเลือกที่จะมามีชีวิตอยู่ที่บ้านไร่เอง

แต่สิ่งที่เราคิดไม่ถึงคือ หลังจากแต่งงานสามีเอาสมุดบัญชีเงินฝากมีเงินสิบล้านมาให้ แล้วบอกเราว่าให้เราบริหารจัดการเงินเหล่านี้ให้ดี

เมื่อเราเห็นเราตกใจมาก!! สามีบอกเราว่าเงินทั้งหมดนี้เป็นเงินที่เขาเก็บสะสมไว้จากการทำฟาร์มการเกษตรของเขา เรารู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก ที่ได้มาเจอผู้ชายดี ๆ แบบนี้

เราอยากฝากให้เรื่องราวของเรานี้เป็นการเตือนใจให้รู้ว่า “อย่ามองคนที่ภายนอก”

แปล / เขียน / เรียบเรียง : Postsara

ขอขอบคุณ : เรื่องราวจากไลน์ข้อคิด