ภรรยาผมไม่สวย หลังหย่ากันแม่ก็จัดงานเลี้ยงไล่ส่ง 10วันต่อมาผมรีบคุกเข่าขอโทษ

0

ภรรยาผมไม่สวย หลังหย่ากันแม่ก็จัดงานเลี้ยงไล่ส่ง 10วันต่อมาผมรีบคุกเข่าขอโทษ

ทางสำนักข่าวต่างประเทศได้โพสต์รายงานว่า มนุษย์คนเรานั้นเป็นคนที่เนรคุณ คนที่มีบุญคุณกับเราจริงๆแล้วเราควรที่จะจดจำไปตลอดชีวิต เพื่อที่จะตอบแทนพระคุณอีกสักครั้งหนึ่ง แต่เรื่องราวในวันนี้เป็นเรื่องราวของคนที่เนรคุณ และมากับใจในภายหลัง แต่นั่นก็คือสายเกินไป

โดยมีเรื่องราวอยู่ว่า

ภรรยาของผมนั้นเป็นชาวไร่ชาวสวน อยู่ในชนบทนอกเมือง ฐานะทางบ้านเธอก็ไม่ดีเลย เรียกได้ว่าทนมากๆ แต่เธอเป็นคนที่ฉลาด สอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดังของจังหวัด

เมื่อเรียนจบก็ได้ทำงานที่มีเงินเดือนสูง อีกทั้งหน้าตาดี สวย ขาว หมวย เรียกได้ว่าเธอในตอนนี้เป็นผู้หญิงที่ตรงสเปคของผมเลย และทุกครั้งที่เราเดินด้วยกันผมก็จะรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก เหมือนเป็นสง่าราศีให้กับตัวผม

หลังจากที่ได้คบกันแล้ว 2 ปี เราทั้งสองคนก็ตัดสินใจที่จะแต่งงาน เมื่อไม่นานเราก็ได้แต่งงานและอยู่ด้วยกัน หลังแต่งงานก็ได้ซื้อบ้านเป็นเงิน 70 เปอร์เซ็นต์ของราคาบ้าน ซึ่งเธอเป็นคนจ่าย เป็นเงินทั้งหมดที่เธอเก็บสะสมด้วยตัวเอง ส่วนที่เหลือพ่อแม่ของผมก็ช่วยออกไม่งั้น ผมอาจจะไม่มีปัญญาจ่าย

ชีวิตในตอนแรกของผมก็ผ่านไปด้วยดี ในวันเกิดของผมทั้งอุตส่าห์ยอมที่จะลางานเพื่อไปเที่ยวกับผมเลย ระหว่างเดินทางเกิดอุบัติเหตุ ภรรยาของผมปกป้องผม ทำให้สุดท้ายแล้วเธอบาดเจ็บ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยขีดข่วน และรอยไหม้ แต่ผมนั้นไม่เป็นอะไรเลย มีแค่รอยถลอกเล็กน้อย

ภรรยาของผมเสียโฉมจนต้อง ศั ล ย ก ร ร ม ผมคิดว่าเธอจะหายดี แต่ที่ไหนได้หน้าตาน่าเกลียดมากกว่า บางครั้งผมแทบจะไม่อยากเข้าใกล้เลย แค่อยู่ใกล้ๆก็อยากจะอาเจียน ผมรู้สึกหวาดระแวง กลัวทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เธอ ผมพยายามที่จะเข้าใกล้เธอ แต่ผมรังเกียจจริงๆ

ตอนแรกๆก็ยังดี พอหลังๆเธอชวนผมออกไปข้างนอก มีแต่คนมองผมและพากันนินทา เหมือนเรากำลังเป็นตัวตลกในสายตาของคุณเอง มีแต่สายตาจ้องมองมา ทำให้พักหลังนั้นผมไม่อยากที่จะออกไปไหนมาไหนกับเธอเลย เพราะรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ทำให้ความสัมพันธ์ชีวิตคู่ของเรานับวันยิ่งแย่ลง เธอหวงและระแวงมากขึ้น จนหลายครั้งผมแทบทนไม่ไหว แต่ผมก็ต้องยอมทนเพราะคิดว่าเธอเคยช่วยชีวิตผมเอาไว้ แม่ผมก็เริ่มไม่ชอบเธอ จนเอาแต่ด่าเธอทุกวัน แต่เธอก็ไม่เคยโต้ตอบอะไรเลย

แต่งงานมา3ปีเธอไม่ท้องสักที แม่ผมก็รีบอยากจะมีหลานอุ้มมาก พยายามหายาจีนมาให้เธอกินบำรุง จนเธอแทบจะอ้วก ในที่สุดเธอก็ล้มป่วย ร่างกายทั้งบวมและหน้าตาดูไม่ได้ และยังไม่มีงานทำเพราะล้มป่วยในครั้งนี้

เมื่อไม่มีงานทำวันๆเธอก็เอาแต่ทำงานบ้านหรือหางานพาร์ทไทมที่ทำที่บ้านได้ วันๆเอาแต่ทำงาน ไม่พูดคุยกับใครๆ ส่วนแม่ผมก็นับวันปากยิ่งร้ายมาก ด่าว่าเธออย่างรุนแรง เพราะเธอไม่สามารถมีลูกเสียที ความรู้สึกผมตอนนี้กลายเป็นความเย็นชา อยู่เพื่อตอบแทนคุณ เราสองคนทะเลาะกันบ่อยขึ้นจนในที่สุดหย่าร้างกัน

ในวันนั้นที่เราหย่ากัน เธอเก็บข้าวของย้ายออกจากบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ที่ชนบท แต่จู่ๆแม่ก็ซื้อประทัดมาจุดเต็มหน้าบ้านโดยบอกว่า

“ในที่สุดแม่คนนี้ก็ออกไปจากบ้านเสียที นังคนนี้มาเพื่อทำร้ายครอบครัวเราจริงๆ”

เพื่อนบ้านออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น และพากันนินทาว่าแม่ของผมลืมบุญคุณ ผมเองก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะผมเองก็หมดรักเธอแล้ว ได้แต่มองเธอเดินจากไปทั้งน้ำตา

ผมคิดในใจว่าหมดเวรเสียที ผ่านไปไม่กี่วันเธอก็โทรหาผม บอกว่าเธอกำลังท้อง ผมคิดว่าเธอคงต้องการจะปั่นหัวผมเล่น มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เธอบอกว่า

“ถึงแม้จะเลิกกันแล้ว แต่ก็จะคลอดลูกคนนี้ออกมา”

ผมรีบขับรถไปหาเธอเพื่อพาเธอไปหาหมอตรวจร่างกายให้แน่ชัด แต่แล้วผมกลับต้องตกใจ!! เพราะหมอบอกว่า

“เธอท้องได้3เดือนแล้ว”

ตอนนั้นผมคิดอย่างเดียวคือสวรรค์กลั่นแกล้งผม เมื่อกลับบ้าน พอแม่รู้เรื่องก็บอกให้ผมกลับไปคืนดีกับเธอ บอกว่าเสียเงินเท่าไหร่ก็ยอม ยังไงต้องพาเธอกลับมาให้ได้

ผมเลยโทรหาเธอเพื่อขอคืน แต่เธอบอกว่า หัวเด็ดตินขาดยังไงก็ไม่ยอมกลับมาหาผม

ผมบอกไปว่าผู้หญิงคนเดียวคลอดลูกคงเลี้ยงไม่ไหวหรอก เธอไม่มีงานประจำจะเอาอะไรเลี้ยง พ่อแม่เธอก็ยากจน เธอพูดออกมาว่า

“ตอนนั้นพ่อแม่ฉันไม่มีเงิน แต่ตอนนี้พ่อแม่นำที่ดินสวนไปขายได้เงินมาก้อนใหญ่มาก ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้ มีเงินเลี้ยงลูกจนโตได้”

3 วันผ่านไป แม่ผมใจร้อนมาก บ่นทุกวันบอกให้พาเธอกลับมาที่บ้าน ให้ไปคุกเข่าก็ยอม จนพ่อแม่เดินทางไปบ้านของเธอ ยืนขอร้องหน้าบ้าน ถึงขั้นคุกเข่าอ้อนวอนแต่เธอก็ไม่สงสารพ่อแม่ผมเลย ปิดประตูเข้าบ้านไป

ผมและครอบครัวรู้ว่าทำผิดต่อเธอมาก กลับใจตอนนี้คงสายเกินไปใช่ไหม? ผมรู้ว่าก่อนหน้านั้นผมไม่รู้จักเห็นคุณค่าของเธอ…เพราะฉะนั้นผมควรทำอย่างไรดี

ช่วยผมหาคำตอบด้วย ผมขอโทษ

เขียนส่วนหนึ่ง / เรียบเรียงโดย : Postsara

ขอขอบคุณ : liekr

Facebook Comments

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here