เมื่ออายุมากขึ้น ขอลดให้น้อยลง ใช้ชีวิตเราให้มีความสุขเถอะ
ในช่วงชีวิตของคนเรานั้น ล้วนมีเรื่องราวต่างๆเข้ามาในชีวิตในทุกช่วงชีวิต ในขณะที่ตัวเราเองนั้นมีชีวิตอยู่ ยังไงก็ต้องมีเรื่องราวที่ทำให้มีความสุข มีเรื่องราวที่ทำให้เราเศร้าใจได้ตลอด นั้นเป็นเพราะชีวิตของเขาเรานั้น คือ “การก้าวเดินอยู่ตลอดเวลา”
การใช้ชีวิตของคนเราไม่ได้สุขสบายตลอดทุกเส้นทางเดิน มันยากลำบากยุ่งยากในหลายๆเรื่อง เวลาที่เราทำงานหนัก หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็ต้องใช้หมดไป
การมีสมบัติเงินทองต้องจำเป็นที่มีมากเท่าไหรถึงเรียกว่ามี ผืนป่าและภูเขาแห่งเงินทอง แลกสุขภาพ หรือความดูแลร่างกายไม่ได้
สมบัติล้ำค่าบนโลกหายากแต่สุขภาพที่ดีหาซื้อไม่ได้ ใช้จ่ายอดออม ตอนแก่กลับไม่มีใครมาดูแล รู้จักใช้ชีวิต อย่างรอบคอบ สุดท้าย ความสุข คือ ปล่อยวาง
เมื่อหิวก็กิน ง่วงก็นอน เมื่อคิดปล่อยวาง ทั้งชีวิต ของคุณก็สุขใจ เมื่อมีชีวิตอยู่ไม่กล้าใช่เงิน สุดท้าย เมื่อคุณหมดลม ก็เป็นเพียง กระดาษ
ตลอดชีวิตนี้ หากคิดให้ดี ทุกอย่างแค่สิ่งครั้งคราว เมื่อไม่ได้สิ่งใด ก็ปล่อยมือ และรู้จักอวยพร บางสิ่งที่ไม่ได้มา ก็มองเพียงแค่ คุณยังไม่คู่ควร ไม่จำเป็นเลยที่ต้องไปไขว่ขว้า ทั้งที่รู้ว่า ไม่ได้มา รั้งแต่จะมีคนเ ก ลี ย ด
ไม่จำเป็นต้องดิ้นรน รั้งจะทำให้คนรำคาญ “สรรพสิ่ง” เป็นสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิต “เงินทอง” เป็นสิ่งจำเป็น สำหรับการใช้จ่าย “บ้าน ” เป็นที่อยู่อาศัย “รถยนต์ ” เป็นการคมนาคม ขนส่ง
ไม่ว่าสรรพสิ่งเหล่านี้ จะเป็นสิ่งดีที่สุดหรือไม่ ขอให้หวงแค่ “ใบหน้า” ของคน ในครอบครัวมี “รอยยิ้ม” หรือไม่ก็พอ คิดให้ทะลุ มองให้ไกล เรียบง่ายนิดสับสนหน่อย เบิกบาน อยู่อย่างมีความสุข
คนคนหนึ่งจะเดินได้ไกลแค่ไหน “กุญแจสำคัญ” คือใครจะเดินเคียงข้างคุณ หนทางข้างหน้า ฉันจะเดินเคียงข้างกับคุณเอง
ขอบคุณข้อมูลจาก : Liekr
