คนเราทุกคนพบเจอกันได้ ไม่มีหรอกคำว่า “บังเอิญ”

0

คนเราทุกคนพบเจอกันได้ ไม่มีหรอกคำว่า “บังเอิญ”

เขาบอกกันมาว่าคนที่มีกรรมต่อกันนั้น เราจะได้พบเจอกัน เพราะการเจอกันของแต่ละคนนั้น มันไม่มีคำว่า “บังเอิญ” แต่เป็นเพราะการกระทำของกรรมเก่าที่เขาได้สร้างมากับคุณที่ต้องมาชดใช้กันในชาตินี้

กรรมต่างๆ เหล่านั้นจะพาให้คุณสองคนมาเจอกันในช่วงเวลาหนึ่ง

และเมื่อหมดเวรหมดกรรมต่อกันไม่อยากจากกันก็ต้องจากกัน

ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดที่เคยทำร่วมกันมาไม่อยากเจอกันก็ต้องมาพบมาเจอกัน

แต่สิ่งใดที่เราไม่ได้ร่วมทำร่วมกันมาไม่อยากจากกันจำต้องจากกัน

นั่นแหละคือ คำว่า กรรม

การกระทำที่เราโดนกระทำจากคนอื่นมันไม่ใช่ เรื่องบังเอิญ

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นผลจากกรรมเก่ามาก่อน

แต่จริงๆ แล้วเราคงพิสูจน์ไม่ได้ว่า อดีต เราเคยทำมาจริงหรือไม่

แต่ถ้าว่าเรื่องเหล่านั้นเป็นเรื่องจริง

เราควรหยุดสร้างเวรสร้างกรรมกับเขาอีก

เราควรให้อภัยซึ่งกันและกันปลดปล่อยเขาออกจากความทุกข์ในใจ

เลิกสร้างกรรมต่อกัน

ส่วนตัวเขานั้นจะสำนึกหรือไม่ก็ต้องคิดซะว่าเราให้ อภัย เขาแล้ว

แล้วแต่บุญแต่กรรมนำพาเขาให้เขาคิดได้

เราได้เลิกยุ่งเกี่ยวต่อเขาในส่วนของเขากับเราแล้ว

ในส่วนกรรมของเขานั้น ก็ปล่อยดั่งคำที่ว่า บุญใครกรรมมัน

ตามหลักคำสอนของพุทธเจ้าท่านเคยตรัสไว้ว่า

ความบังเอิญไม่มีจริง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีที่มาที่ไป

ดังนั้นเมื่อเวรกรรมที่นำพานั้น

ทำให้เรามาเจอกัน หลังจากนั้นตัวเราเองนั่นแหละ

เป็นคนกำหนดทุกอย่าง จะกำหนดให้เราร่วมทางกันทำดี

หรือจะกำหนดให้มันร้ายต่อกันและกัน

ก็อยู่ที่เราเลือกเองทั้งนั้นว่าจะให้เป็นแบบไหน

การพบกันในปัจจุบันในชาตินี้คือ ผลของกรรมในอดีตที่เคยร่วมสร้างกันมา

แต่ชีวิตจะเป็นเช่นไรในอนาคตคือ ผลของกรรมที่เราทำกันในวันนี้

เรียบเรียง : postsara

ขอขอบคุณที่มาจาก : ธรรมทาน

Facebook Comments

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here