จงจำไว้เสมอ อย่าเอาอารมณ์ไม่ดี ไปพาลลงกับคนใกล้ชิด
ปัจจุบันนี้การอาศัยอยู่ในสังคมเป็นเรื่องที่ยาก เพราะสังคมในทุกวันนี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทุกๆคนต่างต้องเผชิญหน้า รับมือกับความกดดัน แรงกดดัน อยู่ตลอดเวลา และความกดดันเหล่านั้นจะก่อให้เกิดความรู้สึกและอารมณ์ที่น่ากลัวมากยิ่งขึ้น ผู้คนมากมายต่างๆในปัจจุบันล้วนแต่ใช้อารมณ์เพื่อระบายความเครียดและแสดงออกถึงความไม่พอใจในชีวิต แต่มีคนเคยบอกว่าคนส่วนใหญ่ที่ได้ระบายอารมณ์ล้วนเป็นคนที่ใกล้ชิด จงจำไว้เสมอว่า เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกไม่ดีเกิดอารมณ์โมโห ฉุนเฉียว อย่าไปลงกับคนใกล้ชิดหรืออย่าไปลงกับครอบครัว
หนึ่งคำถาม : ตัวคุณนั้น เป็นคนแบบไหน ?
“เอาอารมณ์แย่ๆไม่ดี ไปลงกับคนที่รักที่สุด แต่กลับเก็บซ่อนอารมณ์และอดทนไว้ให้คนแปลกหน้า” พอได้ฟังแบบนี้แล้วรู้สึกอย่างไร ในการให้สัมภาษณ์ระหว่าง Yang Lan และ Zhou Guoping โดย Yang Lan ก็เคยถามคำถามนี้ Zhou Guoping ตอบกลับมา “ในสถานการณ์แบบนี้ ฉันก็มี การจู้จี้จุกจิกกับคนใกล้ตัวเป็นสัญชาตญาณ แต่การเอาชนะสัญชาตญาณ ไม่จู้จี้กับคนใกล้ตัวเป็นการฝึกฝน”
หลายๆคนจะมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลมากมายและมีทัศนคติท่าทีที่แตกต่างกันออกไป
เช่น กันมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน ส่วนใหญ่แล้วเราจะทำตัวค่อนข้างสุภาพ และมีมารยาท เมื่อเวลามีความรักระหว่างคู่รักที่ยังไม่ถึงขั้นแต่งงาน คนส่วนใหญ่จะเลือกใช้ท่าทีที่อ่อนโยน ไม่แสดงถึงความรู้สึกที่เป็นด้านมืดของตัวเองออกมาหมด แต่ในระหว่างนั้นการที่คุณมีความรู้สึกที่ไม่ดี คนที่ได้รับความรู้สึกของคุณมากที่สุดในคือครอบครัวที่รู้จักคุณดี ดังนั้นคุณจะนำอารมณ์ต่างๆออกมาทั้งหมด
ขงจื๊อได้กล่าวว่า เวลาพ่อแม่ทำงาน ก็แย่งมาทำ เวลามีอะไรอร่อยๆ ก็ให้พ่อแม่กินก่อน อย่างนี้เรียกว่ากตัญญูมั้ย? จริงๆ แล้วไม่ใช่ ทำไม? เพราะว่า คุณคิดว่ามันยาก มันเป็นเรื่องของทัศนคติ ซึ่งทัศนคติสำคัญมาก
ยกตัวอย่างเช่น ปัจจุบันนี้คนส่วนใหญ่มักจะไปทำงานนอกบ้าน ในบางครั้งเมื่อพ่อแม่ได้โทรศัพท์หาคุณในระหว่างที่คุณอยู่ในบริษัทหรือในการทำงาน หากวันนั้นถ้างานไม่ได้ดั่งใจผิดไปจากเดิม คุณจะมีความรู้สึกไม่พอใจ และถ้าโดนหัวหน้าตำหนิหรือเพื่อนร่วมงานไม่เข้าใจคุณละก็ คุณจะเอาอารมณ์และความรู้สึกทั้งหมดเก็บไว้ เมื่อไหร่ที่พ่อแม่ของคุณโทรมานั้น เมื่อท่านนั้นได้โทรมาเพื่อไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบแต่คุณกลับใช้อารมณ์ที่สะสมมาทั้งวันไปลงกับท่าน และวางโทรศัพท์ด้วยความรำคาญ คุณเคยคิดไหมว่าพ่อแม่ของคุณ ที่อยู่ไกลแสนไกลนั้นจะรู้สึกอย่างไร แน่นอนได้ว่าตอบได้อย่างเดียวเลยคือ เขาไม่มีความสุขอย่างแน่นอน
คนทุกคนนั้นอาจจะมีด้านมืดเราต่างคนอาจจะไม่ใช่คนที่ชั่วร้ายแต่ก็ยังไม่ใช่คนที่จะรู้จักคำว่ากตัญญูแล้วเข้าใจแต่พวกเขาเคยชินกับการเห็นแก่ตัวเคยชินกับการเอาแต่ใจ
พ่อแม่นั้นได้แก่ลงทุกวัน เราต้องยิ้มให้มากขึ้น แสดงความรู้สึกรำคาญให้น้อยลง ควรแสดงความรักพวกท่าน คอยดูแลเอาใจใส่ อย่ารอให้สายเกินไป ควรทำให้ท่านสบายใจมากที่สุดและทำให้ท่านไม่ลำบากกายลำบากใจ ควรทำดีกับท่าน แล้วเมื่อไหร่ที่คุณมีความรู้สึกที่ไม่ดี ควรจัดการความรู้สึกของตัวเองไม่ควรมาลงกับความรู้สึกของคนอื่น
คุณคนรักครอบครัวของคุณให้มากๆเพราะสุดท้ายแล้วคนที่รักคุณมากก็คือครอบครัวของคุณเอง
เรียบเรียง : postsara
ขอบคุณข้อมูลจาก : LIEKR
